وي دوران طفوليت را در امريكا گذراند و تحصيلاتش را در زادگاه خود ادامه داد. بل از آغاز جواني پيوسته درصدد يافتن راهي بود كه بتوان با ناشنوايان گفت و شنود كرد. بل در سال 1871م ساكن امريكا شد و به استادي فيزيولوژي صوتي دانشگاه بوستون رسيد.
بل در امريكا براي ساختن دستگاهي جهت تعليم كودكان كر و لال با ساموئل مورس، مخترع تلگراف ديدار كرد و درباره دستگاه انتقال صدا به تبادل نظر علمي پرداخت. اشتياق فراوان بل باعث شد تا مورس هر آنچه در اين زمينه ميدانست اعم از علم و تجربه در اختيار بل قرار دهد. فكر اصلي اختراع تلفن از اينجا شروع شد كه با ديدن دستگاه سادهاي شامل دو جعبه كه از يك باطري برق گرفته و هنگامي كه كسي در يكي از جعبه ها حرف ميزد، در جعبه ديگر ارتعاشاتي برميخاست كه به وسيله يك سوزن منعكس مي شد.
بل تشخيص داد كه اگر تعداد سوزنها زياد شود ارتعاشات صوتي به صورتي واضحتر انعكاس خواهند يافت. گراهامبل بالأخره، پس از مدتي كار و شنيدن سرزنش ديگران، در دهم مارس 1876م با همكاري دوستش واتْسون، موفق به اختراع تلفن شد و در ژانويه سال بعد، آخرين تلفن بل به كار افتاد. وي همچنين آزمايشگاهي به نام آزمايشگاه ولتا تأسيس كرد و در آنجا اولين صفحات فونوگراف يا ضبط صوت را با موفقيت تهيه كرد.
همچنين، فوتوفون، وسيلهاي براي انتقال گفتار به وسيله امواج نور و اُودْيومتر ياشنوايي سنجي و نيز فونوگراف يادستگاه ضبط صوت از ديگر اختراعات اوست. الكساندر گراهام بل پس از عمري تلاش در راه علم ودانش سرانجام در 18 اوت سال 1922م در 75 سالگي درگذشت و در آن هنگام تمامي تلفنهاي دنيا به احترام وي، يك دقيقه از كار افتادند.
No tags for this post.