سیستم دیپرکد که توسط محققان مایکروسافت دانشگاه کمبریج مسئله مهمی را حل کرده‌اند. این سیستم به مردم اجازه می‌دهد، برای خودشان کد بنویسند، بدون این‌که از کد نویسی با خبر باشند. اما این پیشرفت درحوزه هوش مصنوعی می‌تواند بسیار خطرناک باشد اگر برای این توانایی هوش مصنوعی محدودیت وجود نداشته باشد. «آرماندو سولار لزاما» از موسسه تکنولوژی ماساچوست یا MIT که در این مطالعه دخیل نبوده است می‌گوید:« با این سیستم همه مردم می‌توانند بسیار تواناتر باشند. آن‌ها می‌توانند سیستم‌های بسازند که تا پیش از این غیر ممکن بود».
«مارک بوکشمیت» از مرکز تحقیقاتی مایکروسافت معتقد است؛ در نهایت این سیستم به افراد غیر کد نویس اجازه می‌دهد تا ویژگی‌های یک کد را برای برنامه شرح داده و منتظر بمانند تا برنامه کد را بنویسند. دیپ‌کدر از تکنیکی استفاده کرده است که از سنتز برنامه نامیده می‌شود، نوشتن کد برای یک برنامه جدید با استفاده از کدهای دیگری که هم‌اکنون وجود دارد. دیپ‌کدر در حقیقت یاد گرفته است که باید از چه بخش‌هایی از کدهای موجود استفاده کند تا در نهایت به منظور مورد نظرش برسد. در حقیقت این سیستم تمام کدهای نوشته شده را بررسی کرده و از آن‌ها استفاده کند، کاری که انجام آن توسط انسان غیر ممکن است. علاوه بر این این سیستم با استفاده از یادگیری ماشینی بتواند کد بنویسد. همه این سیستم بسیار سریع‌تر از همه سیستم‌های گذشته بهتر عمل خواهد کرد. دیپ کرد می‌تواند کدهای موجود را در کسری از ثانیه شکسته و به قطعات منفرد و مستقل تبدیل کند در حالی که سیستم‌های قدیمی هر قطعه را در چند دقیقه آنالیز می‌کردند و این بررسی همه کدها را بسیار وقت‌گیر می‌کرد. دیپ‌کدر یاد گرفته است که بهترین ترکیب را از بین قطعات موجود انتخاب کند. این سیستم هوش مصنوعی می‌تواند از لابلای کدهای موجود کد نویسی یاد بگیرد. این پیشرفت هرچند کارآمد است، اما بسیار خطرناک خواهد بود. یک برنامه که بتواند با آنالیز برنامه‌های موجود برنامه نویسی یاد بگیرد ممکن است بتواند از آن در جهت منافع خودش استفاده کند. البته این‌که هوش مصنوعی بتواند منافع خودش را تشخیص بدهد راهی باقی مانده است. اماهمین چند هفته قبل محققان مایکروسافت به هوش مصنوعی یاد دادند که برای منافعش به یک برنامه دیگر حمله کرده و آن را از پای در بیاورد. البته مسئله دیگرهم نوشتن کدهای بلند و با استفاده است که هنوز راه درازی تا آن مانده است.
علی رنجبران
No tags for this post.