توسعه یک روش جدید برای افزایش کارایی مواد موردنیاز برای استخراج اورانیوم
به گزارش ایرنا از پایگاه خبری ساینس دیلی، پیش از این محققان ماده‌ای تولید کردند که با عملکردی شبیه به اسفنج امکان استخراج اورانیوم را از آب دریا به شکل یون‌های اورانیل فراهم می‌کند. این کار با استفاده از فیبرهای پلاستیک که با نوعی ترکیب شیمیایی موسوم به آمیدوکسیم پوشیده شده‌اند، انجام می‌شود. این ماده شیمیایی یون‌های اورانیوم را جذب کرده و به سطح فیبر می‌چسباند. وقتی سطح فیبر از این یون‌ها اشباع شد، با استفاده از یک فرآیند شیمیایی پلاستیک را حذف کرده و اورانیوم به دست آمده را برای استفاده در رآکتورها غنی‌سازی می‌کنند.
محققان استنفورد با استفاده از یک سیستم مشابه، نوعی فیبر رسانا از جنس کربن و آمیدوکسیم تولید کردند که از طریق لرزش‌های الکتریکی ایجاد شده درون ماده، مقدار بیشتری از اورانیل را جذب می‌کند. این شیوه موجب افزایش مقدار اورانیوم جذب شده توسط فیبرها می‌شود، سرعت جذب یون‌های اورانیل را افزایش می‌دهد و امکان استفاده مجدد از فیبرها را به دفعات فراهم می‌کند.
در آزمایشاتی که برای مقایسه کارآیی این شیوه جدید با روش‌های قبلی انجام گرفت، مشخص شد ظرفیت جذب اورانیل در شیوه استنفورد بیش از 9 برابر و سرعت جذب یون‌ها تا سه برابر افزایش یافته است. همچنین امکان استفاده مجدد از فیبرها نیز به میزان سه برابر افزایش یافته است.
با وجود این که هنوز این شیوه تولید اورانیوم تجاری‌سازی نشده است، به اعتقاد محققان گام بزرگی برای دستیابی به منابع نامحدود اورانیوم موجود در آب دریاها محسوب می‌شود.
صرفنظر از مشکل دفن ضایعات رادیواکتیو و فجایعی در مقیاس نیروگاه فوکوشیما، انرژی هسته‌ای در مقایسه با سوخت‌های فسیلی یک منبع انرژی نسبتا پاک‌تر و کارآمدتر محسوب می‌شود.
