سینا پرس: دکتر ویلیام مک گویکان، استاد مطالعات خانواده و رشد انسانی در دانشگاه پنسیلوانیا در مطالعه ای که بر روی 85 نفر از نوجوانان پسر بزهکار در ندامتگاهی ویژه این گروه سنی به انجام رساند دریافت که 25 نفر از این افراد (که حدود 30 درصد از مجموع را تشکیل می دهد) حداقل یک بار در زندگی خود مورد بی اعتنایی جسمی واقع شده اند. منظور از بی اعتنایی جسمی، عدم تامین نیاز کودک به غذا یا لباس و یا عدم انجام اقدامات لازم در حین بیماری کودک است. منظور از خشونت در نوجوانی نیز دعوا با همکلاسی ها، آسیب زدن به معلم و یا استفاده از انواع سلاح های گرم و سرد برای زخمی کردن دیگران است.
از آنجا که اعمال خشونت جسمی از سوی والدین بیشتر به چشم می آید، مساله بی اعتنایی معمولاً کمتر مورد توجه قرار می گیرد. همچنین با توجه به اینکه جمع آوری آمار در مورد خشونت بر علیه کودکان بسیار ساده تر از گردآوری داده در مورد بی اعتنایی است، بسیاری از پژوهش های انجام شده بیشتر به بررسی اعمال خشونت بر علیه بچه ها بوده است. با این حال چند سالی است که توجه پژوهشگران به تاثیر بی اعتنایی در خشونت در دوره نوجوانی جلب شده است.
این یافته مشخص ساخت که بی اعتنایی جسمی از سوی والدین می تواند اثرات مخربی بر آینده او داشته باشد. همچنین این یافته می تواند به مددکاران کمک کند تا با بررسی پرونده کودکان و نوجوان و تعیین موارد بی اعتنایی جسمی والدین به آنها، اقدامات پیشگیرانه برای جلوگیری از بروز خشونت از سوی این بچه ها در آینده را بگیرند.
psychcentralمنبع
No tags for this post.