اما به جای نشستن و تماشای ناپدید شده یخ‌های قطبی، محققان نقشه دارند تا توسط 10 میلیون پمپ که با نیروی باد کار می‌کنند، آب را به مناطق قطبی اسپری کنند تا با یخ بستن این آب‌ها میزان یخ‌های افزایش پیدا کند.
«استیون دش» محقق ارشد در دانشگاه آریزونا می‌گوید:« به نظر می‌رسد در زمانه فعلی تنها استراتژی ما این است که به مردم بگوییم کمتر سوخت فسیلی مصرف کنند. این نقشه خوبی است اما ما نیاز به کار بیشتری داریم تا از ناپدید شدن یخ‌های قطبی جلوگیری کنیم».
مقاله جدید طرح کلی این نقشه برای افزایش مجدد یخ‌های قطبی را ترسیم می‌کند، در این طرح به 10 میلیون پمپ بادی می‌توانند چندین متر به ضخامت فعلی یخ‌های قطبی اضافه می‌کنند. این فرآیند منجر به کند شدن گرمایش زمین خواهد شد. دش می‌گوید یخ ضخیم‌تر به معنای دوام طولانی‌تر است و این یعنی خطر ناپدید شدن دائمی یخ‌ها در تابستان کمتر خواهد شد، اتفاقی که طبعات آن می‌تواند منجر به گرمایش چشم‌گیر تابستانه شود و حتی ممکن است غیرقابل پیش‌بینی باشد.
ایده اصلی برافراشتن میلیون‌ها توربین بادی در اطراف مناطق قطبی است که می‌تواند آب را به مناطق طبی هدایت کرده و باعث اضافه شدن ضخامت یخ‌ها شود. تیم پیش‌بینی کرده‌اند که پمپ کردن 1.3متر آب به مناطق قطبی باعث افزایش 1متری ضخامت یخ‌ها خواهد شد. به عبارت دیگر این یعنی در هرثانیه باید 7.5 کیلوگرم آب یا در هر ساعت 27تن آب را به مناطق قطبی پمپ کنیم.
به طور خلاصه این دوسوم میزان یخی است که هر ساله آب می‌شود و اضافه کردن این میزان یخ تاثیر چشمگیری خواهد داشت. این گروه اضافه کرده‌اند که افزودن 1متر یخ یعنی زمان را 17 ساعت به عقب بردن و یا 17 سال خریدن زمان. در نتیجه پیش‌بینی‌هایی که می‌گویند در تابستانی حدود 2030 یخ‌های قطبی برای همیشه در تابستان ذوب خواهند شد، برای حدود 17 سال به تاخیر خواهند افتاد.
اما چه تعداد پمپ مورد نیاز است؟ از آن‌جایی که محدوده قطبی 107 کیلومتر مربع است، اگر توربین‌ها در حدود 10 درصد از منطقه توزیع شوند، به حدود 10 میلیون توربین نیاز است و اگر در همه منطقه توزیع شوند، به حدود 100 میلیون پمپ نیاز خواهد بود. تیغه این توربین‌ها باید حداقل 6 متر طول داشته باشند. این یعنی با ستون برای هر توربین 10 هزار کیلوگرم فولاد نیاز است. اضافه کردن فولاد مورد نیاز برای پمپ‌ها این حساب و کتاب را به 100 میلیون تن فولاد سالیانه خواهد رساند. برای مقایسه خوب است بدانیم تولید سالیانه فولاد در جهان 1600 میلون تن است.
پیش از این هم پیشنهاد‌هایی برای افزایش یخ‌های قطبی از طریق پخش ذرات معلقی که نور خورشید را منعکس می‌کنند مطرح شده بود. با این حال هنوز مشخص نیست مصرف این میزان انرژی برای پمپ کردن آب به مناطق قطبی ممکن است تاثیر ناشناخته و غیر قابل پیش‌بینی‌ای بر اقلیم داشته باشد همچنان که پخش گردن ذرات معلق در هوا. علاوه بر این اجرای این پروژه نیازمند هزینه‌ای است که مشخص نیست باید از چه منبعی تامین شود.
سال گذشته یک تحقیق ناسا نشان داد که بدون سرمایه‌گذاری مناسب روی تکنولوژی‌هایی که بتوانند به کند کردن روند گرمایش یا کاستن از اثرات آن کمک کنند، تمدن بشری نخواهد توانست از طبعات گرمایش جهانی خلاصی یابد. با این حال مشخص نیست هر گونه دخالت در طبیعت چه طبعاتی برای کل زیست‌بوم زمین خواهد داشت و مهندسی طبیعت منجر به چه واکنش‌هایی خواهد شد.
علی رنجبران
No tags for this post.