به گزارش سینا از روابط عمومی پژوهشکده سرطان معتمد، فاطمه ملاعباسی عضو هیات علمی پژوهشکده سرطان معتمد و مجری این طرح، اظهار کرد: تعداد کم سلولهای سرطانی در گردش (CTC) در نمونه های خون و زمان بربودن روش های فعلی جداسازی این سلولها برای پردازش حجم کمی از خون، بزرگ ترین موانع عملی استفاده از سلول های سرطانی در گردش است؛ بنابراین، هدف ما از این مطالعه، طراحی یک سیستم دیالیز CTC با توانایی پردازش خون کامل بیماران سرطانی در مدت زمان منطقی بود.
وی خاطرنشان کرد: در توسعه این سیستم، دو راهبرد مورد توجه قرار گرفته است. اول، سنتز فریت های Cu هسته پوسته جدید که از هسته Cu- CuFe۲O۴ و پوسته MIL-۸۸A تشکیل شده و برای ردگیری موثر سلول های سرطانی در گردش به وسیله آنتی بادی anti-HER۲ هدف گذاری شده است. دوم، ساخت یک پلتفرم میکروفلوئیدیک که شامل یک داربست سه بعدی پرینت شده متشکل از کامپوزیت نانوذرات پلی کاپرولاکتون/Fe۳O۴ با قطر منافذ کمتر از ۲۰۰ میکرومتر که یک میدان مغناطیسی ولتاژ بالا روی آن متمرکز می شود تا خواص مغناطیسی را برای به دام انداختن سلول های سرطانی در گردش هدف گذاری شده با نانوذرات مغناطیسی القاء کند.
ملاعباسی با بیان اینکه این سیستم از جنبه های مختلف نظیر کارایی در جذب نانوذرات مغناطیسی، جداسازی CTC ها از خون انسان، عوارض جانبی بر روی سلول های خون و زنده مانی سلول های سرطانی در گردش پس از جداسازی مورد ارزیابی قرار گرفته تصریح کرد: کارایی این سیستم دیالیز در جداسازی سلول های سرطانی در گردش از نمونه های خون بیش از ۸۰ درصد است. سلول های سرطانی در گردش جدا شده کاملاً زنده بوده و قادر به تکثیر بودند. همچنین، سیستم طراحی شده کاملاً بی خطر بوده و هیچ عارضه ای برای سلول های طبیعی خون ایجاد نمی کند. علاوه بر این، سیستم ابداعی دیالیز سلولهای سرطانی در گردش می تواند در مدت زمانی معقول، حجم بالایی از خون را برای جداسازی این سلول ها با کارایی بالا برای اهداف تشخیصی و درمانی، پردازش کند.
ملاعباسی تصریح کرد: ساخت دستگاه دیالیز سلول های سرطانی در گردش با اهداف درمانی و تشخیصی برای اولین بار است که در دنیا گزارش می شود. البته این دستگاه در اغلب موارد دارای جنبه تشخیصی است و جنبه های درمانی آن به دلیل حجم نمونه کم خون دریافتی تاکنون مورد استفاده قرار نگرفته است.
وی در پایان خاطرنشان کرد: اجرای این طرح، ضمن تولید دانش فنی و توسعه سیستم دیالیز برای جداسازی سلول های سرطانی در گردش با اهداف تشخیصی و درمانی به ثبت پتنت و چاپ مقاله در نشریه ای با ضریب تاثیر ۷.۴ (Q۱)نیز منجر شده است.