این معادله با همکاری پرفسور « ویل استفان» متخصص تغییرات اقلیمی و محقق دانشگاه ملی استرالیا تهیه و مقاله مرتبط با این تحقیق در مجله Anthropocene Review منتشر شده است. نویسندگان مقاله می‌گویند؛ برای 4.5 میلیارد سال گذشته عوامل آستروفیزیکی و ژئوفیزیکی بر اقلیم زمین تسلط داشتند. این سیستم توسط محققان به عنوان زیست‌کره تعریف شده که شامل تعامل و بازخوردها بین جو، آب‌های جاری، یخ‌ها و پوسته زمین است. اما در طی شش دهه اخیر نیروهای ناشی از فعالیت‌های انسانی به گفته این محققان باعث ایجاد تغییراتی با روند بسیار سریع در سیستم سیاره شده‌اند. نویسندگان می‌نویسند سرعت این تغییرات تا حدی است که پیشنهاد شروع عصری جدید به نام آنتروپوسن منطقی به نظر می‌رسد. در این مقاله آمده است:« فعالیت‌های انسان حالا رقیب قدرتمندی برای نیروهای طبیعی و تعیین کننده تغییرات در سیستم زمین است».
استفان و همکارش « آون گفنی» از مرکز پایداری در استکهلم معادله موسوم به « معادله آنتروپوسن» را پدید آورده‌اند، تا روند و شدت تغییرات انسان ساز زمین را تعیین کنند. گفنی در توضیح این معادله می‌گوید آن‌ها این معادله را با نسبت دادن همه چیز به سیستم‌های میزبان و نگهبان حیات روی زمین توسعه داده‌اند؛ جو زمین، اقیانوس‌ها، جنگل‌ها، حاشیه رود‌ها آب‌راه‌ها، صفحات یخی و تنوع زیستی شگف‌آور روی زمین. گفنی می‌نویسد:« برای چهار میلیارد سال روند تغییرات سیستم‌های زمین از ترکیبی از نیروهای بیرونی و درونی مثل آستروفیزیک و ژئوفیزیک در تعامل با دینامیک داخل زمین مثل چرخش، نور خورشید، یخ‌ها، جریان‌ها اقیانوسی، برخورد قاره‌ها، آتشفشان‌هاف تکامل و دیگر نیروهای اساسی طبیعی پیروی می‌کرده است».
در این معامله نیروهای کیهانی و ژئوفیزیک به دلیل ماهیت آرام و نایابشان به سمت صفر میل می‌کنند. همین‌طور نیروهای درونی و دینامیک زمین، چون همه آن‌ها هنوز عمل‌گر هستند اما در مقایسه با نیروی ناشی از فعالیت‌های انسانی بسیار کند و کم اثرند. به گفته استفان این نیروها در نهایت باعث ایجاد تغییراتی با روند 0.01 درجه در هر قرن می‌شوند. اما انتشار گازهای گلخانه‌ای در 45 سال گذشته باعث شده این روند به 1.7 درجه در هر قرن افزایش یابد. این نشان می‌دهد تاثیر نیروهای انسانی 170 مرتبه سریعتر از نیروهای طبیعی است. استفان می‌گوید:« ما نمی‌گوییم این نیروهای طبیعی ناپدید شده‌اند، اما تاثیر آن‌ها در حال حاضر و مقیاس زمانی کوچک قابل اغماض است. قطعا در بلند مدت آن‌ها دوباره ابتکار عمل را از دست انسان خارج خواهند کرد». او ادامه می‌دهد:« کاری که ما کردیم این است که یک عدد مشخص پیدا کردیم تا نشان دهیم تاثیر انسان بر سیاره زمین تا چه اندازه شدید و مخرب بوده است». او تاثیر تغییرات اقلیمی ناشی از فعالیت‌های انسانی را به برخورد یک شهاب سنگ به زمین توصیف می‌کند تا تغییراتی تدریجی.
آن‌ها در انتهای تحقیق نتیجه گرفته‌اند، ناکامی در کاستن از عوارض تغییرات اقلیمی انسان‌ساز و کند و متوقف کردن روند آن سقوط اجتماعی و تمدن انسانی را در پی خواهد داشت و باعث انقراض بزرگ دیگری در تاریخ زمین خواهد شد.
علی رنجبران
No tags for this post.