ورود کمیته انضباطی برای مقابله با اساتید کم سواد

دکتر عبدالرسول پورعباس در گفتگو با سیناپرس افزود: سیستم های انضباطی در بخش سنجش صلاحیت اساتید چندان فعال نیستند و متاسفانه همانطور که پایان نامه ها و مقالات نامعتبر در برخی دانشگاه ها و مراکز علمی تولید می شود، برخی از اساتیدی که برای تدریس وارد دانشگاه ها می شوند نیز مهارت و صلاحیت کافی برای این کار را ندارند.

عضو هیات علمی دانشگاه صنعتی امیرکبیر با بیان اینکه داشتن مدرک، لازم است اما کافی نیست، اظهار داشت: برخی از اساتید با مدرک کمتر از دکترا هستند که واحدهای مهارتی را به دانشجویان تدریس می کنند. این افراد با اینکه مدرک دکترا ندارند، اما برخی از آنها از دانش و مهارت کافی برای تدریس در برخی واحدها برخوردارند. درواقع، برخی اساتید پیدا می شوند که اگرچه مدرک دکتری ندارند، اما از مهارت لازم برای آموزش رشته های مهارتی به دانشجویان برخوردار هستند، بنابراین نباید همه اساتید با مدرک کمتر از دکتری را با یک چوب زد.

رئیس سابق دانشگاه علمی کاربردی ادامه داد: البته نباید فراموش کرد که برخی از اساتید با مدرک دکترا هم وجود دارند که از دانش پایه کافی برخوردار نیستند و به دلیل آموزش های ضعیف این اساتید، دانشجویانی تربیت و فارغ التحصیل می شوند که چیزی در چنته ندارند. این قبیل اساتید، با اینکه مدرک دکترا دارند، هیچ پژوهش علمی انجام نمی دهند و حتی گاهی پروژه های خود را به دوش دانشجویان خود می اندازند که این مساله، آفت نظام آموزشی ما به حساب می آید.

پورعباس با تاکید بر اینکه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری مسئولیت تایید صلاحیت اساتید را برعهده دارد، خاطرنشان کرد: نمی توان گفت که اساتید با مدرک کارشناسی ارشد یا حتی لیسانس در کدام دانشگاه های کشور، بیشتر مشغول به تدریس هستند، اما شاید بتوان اینگونه تحلیل کرد که عمده دانشگاه هایی که هزینه تحصیل را از دانشجو می گیرند، برای کم شدن هزینه ها، از اساتید بدون تایید علمی استفاده می کنند. هرچند که همین نکته کیفیت نظام آموزشی را به خطر می اندازد.

در گذشته طی سنجش های متعددی که از سوی وزارت علوم برای انتخاب اساتید انجام می شد، تنها به داشتن مدرک توجه نمی شد. توانمندی های مدیریت کلاس، سنجش دانش و دانسته های علمی استاد و روش انتقال این دانش به دانشجویان نیز مورد سنجش قرار می گرفت، اما امروزه نه تنها آن آزمون ها و سنجش صلاحیت ها حذف شده است بلکه حتی گاهی مدرک هم نمی خواهند.

این عضو هیات علمی دانشگاه امیرکبیر تصریح کرد: در برخی از کلاس های مقطع کارشناسی ارشد، برخی از دانشجویانی را می بینم که حتی مباحث مقدماتی واحد مربوطه را نمی دانند؛ طوری که معلوم نیست در مقطع کارشناسی از چه استاد و کتاب هایی بهره برده اند. وقتی با آنها صحبت می کنیم، می گویند اساتید به ما دو مقاله داده اند و گفته اند ترجمه کنید و همین ها را بخوانید. این قبیل کارها، علاوه بر آنکه بهره کشی از دانشجوست، کیفیت آموزش را هم قربانی می کند.

پورعباس یادآور شد: زمانی که خودم تقاضای هیات علمی داده بودم، به خاطر دارم که علاوه بر اینکه مدرک دکترای معتبر از یک دانشگاه معتبر ارائه کرده بودم، وزارت علوم یک آزمون کتبی 15 ساعته و یک آزمون شفاهی سه ساعته را برای ما ترتیب داده بود تا از این طریق، اساتیدی را راهی دانشگاه ها کند که صلاحیت های کافی برای تدریس به دانشجو را داشته باشند.

استاد دانشگاه صنعتی امیرکبیر اظهار داشت: در گذشته طی سنجش های متعددی که از سوی وزارت علوم برای انتخاب اساتید انجام می شد، تنها به داشتن مدرک توجه نمی شد. توانمندی های مدیریت کلاس، سنجش دانش و دانسته های علمی استاد و روش انتقال این دانش به دانشجویان نیز مورد سنجش قرار می گرفت، اما امروزه نه تنها آن آزمون ها و سنجش صلاحیت ها حذف شده است بلکه حتی گاهی مدرک هم نمی خواهند. بنابراین نیاز است کمیته اضباطی اساتید، نگاه جدی تری به این مساله داشته باشند تا کیفیت آموزش عالی، سیر نزولی نداشته باشد.

 

گفتگو: مریم طالبی

No tags for this post.