روزجهانی صرع

دو سازمان جهانی"IBE"و"ILAE"در رابطه با صرع در سطح جهانی فعالیت می‌کنند که یکی از این سازمان‌ها علمی و دیگری اجتماعی است که روز جهانی صرع را نیز این دو سازمان پایه‌گذاری کردند.

در دنیا یعنی تصویب اولین روز بین المللی صرع در روز دوشنبه نهم فوریه سال 2015 برابر با بیستم بهمن ماه ، در بین 138 کشور نمایندۀ خود است که به دنبال آن ، تاریخ رسمی روز بین المللی صرع ، دومین دوشنبه فوریه هر سال انتخاب شد.

صرع يك اختلال شناخته‌شده از  قدیم الایام بوده است و قدمت آن به عصرحجر برمي‌گردد. يونانيان باستان به اين بيماري به عنوان يك بيماري مقدس نگاه مي‌كردند. آنان معتقد بودند اين تجلي يكي از خدايان است كه مي‌تواند سبب سقوط بيمار روي زمين و تكان‌هاي شديد وي شود و بعد، قبل از مرگ كامل بيمار، مجددا وي را زنده كند.

بقراط اولين كسي بود كه با اين نظريه مخالفت كرد. اين پزشك يوناني در حدود 2450 سال قبل معتقد بود صرع يك بيماري با منشاء اختلال مغزي است.

طي 2000 سال بعد، نظريه‌هاي خرافي ديگري هم در مورد علت اين بيماري شكل گرفت. در نگرش اول، اعتقاد بر اين بود كه اين بيماري به علت نفوذ ارواح خبيث و شيطاني به بدن افراد بروز مي‌كند. به همين دليل براي بيرون راندن ارواح خبيث از جسم بيماران سعي مي‌كردند به روش‌هاي خشونت‌باري متوسل شوند كه بسياري از مواقع باعث صدمات جسمي و حتي مرگ بيمار مي‌شد.

در نگرش دوم كه جالينوس از مدافعان آن بود، تصور مي‌شد كه به دليل بروز لخته و آماس در عروق دست يا پا، اين بيماري شروع مي‌شود.به همين دليل دست يا پاي بيماران را در هنگام حمله محكم مي‌بستند تا جريان خون آن قطع شود و بيمار بهبود يابد. حتي گاهي اوقات، يكي از اندام‌هاي بيمار را كه تشنج از آنجا شروع مي‌شد قطع مي‌كردند. اگر حمله تشنجي از يك اندام شروع نمي‌شد، جمجمه بيمار را مي‌شكافتند و سعي مي‌كردند تا لخته را خارج كنند.تا حدود 100 سال پيش، درمان‌هاي گوناگوني كه براي بيماري صرع معــرفي مي‌شدند هيچ كدام موثرنبودند و بيشتر جنبه خرافي داشتند و خرافات باعث شده بود تا واقعيات و حقايق هويدا نشود.

مغز به عنوان جايگاه صرع
مغز از ميلياردها سلول عصبي به نام نورون تشكيل شده است. عمل نورون‌ها انتقال پيام هاي عصبي به نورون‌هاي ديگر است. اين پيام‌ها از طريق ناقل‌هاي شيميايي به نام نوروترانسميتر(NEUROTRANSMITTER) به نورون‌هاي بعدي منتقل مي‌شوند.

وقوع هرگونه حمله تشنجي، ناشي از انتقال ناگهاني تعداد بسيار زيادي از پيام‌هاي عصبي در مغز است كه در حالت عادي نبايد اين پيام‌ها از مغز ساطع شوند. در ضمن، نبايد به صورت همزمان اين‌قدر پيام غير لازم صادر شود.اين پيام‌ها مي‌توانند فقط در يك قسمت از مغز توليد شوند يا تمام مغز را در برگيرند. با توجه به محل شروع پيام‌ها، نماي باليني حمله تشنجي هم تعريف مي‌شود. مثلا اگر از نورون‌هاي ناحيه حركتي مغز شروع شوند، ممكن است حمله به صورت تكان‌هاي اندام شروع شود. علت دقيق شروع حمله تشنجي هنوز مشخص نيست.

 

گزارش: نداجواد هراتی

No tags for this post.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا