پیوند نخستین دست رباتیک
قطع یا نقص عضو واقعه دردناکی است. شخصی که یکی از اعضای بدنش را به دلایل مادرزادی یا حادثه از دست داده است،زندگی بسیار سختی را حداقل از نظر احساسی پیش‌رو خواهد داشت. اما پیشرفت‌های تکنولوژیک ما را به جایی رسانده که امیدواری برای تولید اعضای مصنوعی که کارکردی شبیه اعضای طبیعی داشته و از آن مهمتر با مغز کنترل شوند چندان زیاده خواهی نیست. گویا این امیدواری به حقیقت پیوسته است و نخستین دست مصنوعی جهان به صاحبش پیوند زده شده است.
به گزارش سیناپرس و به نقل از خبرگزاری مهر؛ بازوهای بیونیک که با افکار بیمار قابل کنترل است، یکی از پیشرفت‌های اصلی در زمینه پیوند بازوهای مصنوعی در دنیا به شمار می‌رود.
ماهیچه‌های مصنوعی کنونی که برای بیماران مورد استفاده قرار می‌گیرند، به حرکت دادن ماهیچه در ناحیه‌ای وابسته است که بازوی آسیب دیده به بازوی مصنوعی پیوند شده؛ اما از آنجا که ماهیچه بازو آسیب دیده است، عضوی که جایگزین عضو قطع شده می‌شود توانایی‌های محدودی خواهد داشت و به عنوان مثال تنها یک یا دو حرکت حالت گرفتن را می‌تواند انجام دهد.
محدودیت حرکت‌های بازوی مصنوعی به دلیل آن است که بیش از ۵۰ درصد اعضای قطع شده بازوی الکتریکی را رها می‌کنند.اکنون، محققان نوعی بازوی مصنوعی ابداع کرده‌اند که با اتصال اعصاب ستون فقرات به تکه‌ای از ماهیچه سالم بازو به بیمار اجازه می‌دهد به طور مستقیم و تنها با فکر کردن درباره کاری که می‌خواهد با بازو انجام دهد، آن را حرکت دهد.با اتصال این اعصاب از ستون فقرات به تکه‌ای از ماهیچه سالم ناحیه قفسه سینه یا عضله دو سر بازو، بیمار می‌تواند مجموعه وسیع‌تری از حرکات را انجام دهد. این مجموعه حرکات، حرکاتی را از قبیل باز و بسته کردن دست، چرخش مچ و بالا و پایین بردن بازو را شامل می‌شود.
فردی که این بازوی مصنوعی به بدنش پیوند می‌خورد برای استفاده از آن کافی است به سادگی به کاری که می‌خواهد انجام دهد فکر کند. به عنوان مثال وقتی به فشار دادن دو انگشت به هم فکر می‌کند، این سیگنال از طریق اعصاب به ماهیچه می‌رسد و ماهیچه حرکت می‌کند و فرد می‌تواند دو انگشتش را به هم بفشارد.محققان امیدوارند که در آینده بتوانند فرمان‌های بیشتری را برای این بازوی مصنوعی رباتیک برنامه‌ریزی کنند تا فرد بتواند کارهای بیشتری را با این بازو انجام دهد.
وقتی بازو قطع می‌شود، رشته‌های عصبی و ماهیچه‌ها نیز قطع می‌شوند و این بدان معناست که ارسال سیگنال‌های عصبی از مغز به ماهیچه برای تکان دادن بازوی مصنوعی دشوار است. اما محققان روش جدیدی برای تمرکز حرکت از ماهیچه‌ها به سیستم عصبی استفاده کرده‌اند.در این روش، فناوری جدید سیگنال‌ها را واضح‌تر شناسایی و کدگذاری می‌کند و باعث می‌شود فردی که از بازوی رباتیک استفاده می‌کند راحت‌تر و کاربردی‌تر بتواند آن را به کار گیرد.محققان در حال حاضر مشغول آزمایش روی بازوهای مصنوعی رباتیک هستند و امیدوارند که طی ۳ سال آینده این بازوها روانه بازار شوند.
هم‌اکنون برای چنین اموری از یک روش جایگزین کاشت ایمپلنت مغزی استفاده می‌شود اما مزایای استفاده از عصب ستون فقرات به حدی زیاد است که قابل مقایسه با بازوهای مصنوعی فعلی نیست. همچنین در روش استفاده از عصب ستون فقرات، هیچ سیمی برای کنترل بازوی مصنوعی به مغز متصل نمی‌شود
No tags for this post.
