ارتباط نوع آلاینده‌های هوا با بیماری‌های قلبی‌عروقی

ارتباط بین آلودگی هوا و بیماری‌های قلبی- عروقی، موضوعی است که در سال‌های اخیر از نقاط مختلف دنیا گزارش شده است. با این وجود، در خصوص این موضوع، فقط مطالعات محدودی در ایران انجام شده و این در حالی است که مشکل آلودگی هوا یکی از مهم ترین مشکلات شهرهای صنعتی کشور ما است.

به منظور حرکت در جهت پرکردن بخشی از این کمبود اطلاعات، محققینی از دانشگاه علوم پزشکی تبریز، در مطالعه ای علمی پژوهشی به تعیین ارتباط آلاینده های هوا با میزان پذیرش بیماران دارای علایم قلبی- عروقی در بیمارستان های این شهر پرداخته اند.

ارتباط بین آلودگی هوا و بیماری‌های قلبی- عروقی، موضوعی است که در سال‌های اخیر از نقاط مختلف دنیا گزارش شده است.

 بدین منظور، پژوهشگران فوق، اطلاعات روزانه پذیرش بیمارستانی را در خلال سال‌های 1388 تا 1390 از 5 بیمارستان دارای پذیرش قلبی- عروقی تبریز و همچنین داده های آلاینده های هوا را شامل گازهای NO2، SO2، CO، NO، PM10  و O3 در دوره زمانی مشابه از اداره کل محیط‌زیست استان آذربایجان شرقی جمع آوری نمودند. علاوه بر این اطلاعات، مقادیر پارامترهای هواشناسی شامل رطوبت نسبی و دما نیز از اداره کل هواشناسی این استان گردآوری شد.

نتایج این پژوهش که با انجام بررسی ها روی 753 نفر از بیماران پذیرش شده بیمارستان های تبریز به دست آمده، نشان می دهد که در خصوص بیماری «آنژین صدری» که به عنوان یکی از ناراحتی های قلبی عروقی و با کد I20 شناخته می شود، به ترتیب آلاینده های O3، SO2، NO  و PM10 نقش داشته اند.

مشکل بیماران پذیرش شده با کد I21 که به «سکته قلبی حاد» اشاره دارد به ترتیب با آلاینده های SO2، NO  و NO2  مرتبط بوده است.

همچنین پذیرش با کد I20.9 که به بیماران دارای ناراحتی «آنژین صدری نامشخص» مربوط است، ارتباط بالایی با آلاینده های O3، SO2، NO  و NO2 نشان می دهد.

از دیگر نتایج به دست آمده از این پژوهش که به صورت مقاله ای علمی پژوهشی در مجله «دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی تبریز» منتشر گردیده، می توان به این مورد اشاره نمود که تاثیر آلاینده‌ها در مورد اغلب کدهای مورد مطالعه در بین زنان و افراد مسن شدیدتر بوده است.

محققین در نتیجه گیری از این پژوهش، اشاره کرده اند که براساس ارزیابی های انجام شده، آلاینده های گازی هوا شامل SO2، NO  و O3 تاثیر بیشتری بر پذیرش بیمارستانی قلبی- عروقی در شهر تبریز داشته و همچنین میزان تاثیر این آلاینده ها بر رخداد بیماری مورد مطالعه در بین زنان و افراد بالای 65 سال بیشتر بوده است.

قابل ذکر است که علایم شیمیایی NO2، SO2، CO، NO و O3به ترتیب مربوط به آلاینده های گازی «دی اکسید نیتروژن»، «دی اکسید گوگرد»، «مونوکسید کربن»، «اکسید نیتروژن»، «» و «اوزون» هستند و علامت PM10 نیز به ذرات معلق با اندازه کمتر از یک میکرون (1 هزارم میلی متر) اختصاص دارد.

 

گزارش: محمدرضا دلفیه

منبع: خطیبی، م.ش. و همکاران. 1395. تاثیر آلودگی هوا بر تعداد مراجعین بیمارستانی قلبی- عروقی در شهر تبریز. مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی تبریز، 38(6): 33-26.

No tags for this post.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا