برخی حیوانات مانند کبوترها دارای قطب‌نمای داخلی در مغز خود هستند؛ اما محققان در تحقیقات خود نشان داده‌اند که امکان مجهز کردن برخی حیوانات به قطب‌نمای خارجی نیز وجود دارد.
حس بینایی برای تشخیص محیط اطراف بسیار حیاتی است و افراد نابینا به سختی با فضاهای جدید آشنا شده و موفق به مسیریابی درست در این مکان‌ها می‌شوند.
«یوجی ایکگایا» و «هیروآکی نوریموتو» از دانشگاه توکیو بررسی کردند که آیا می‌توان از سیگنال ژئومغناطیسی برای هدایت افراد نابینا در مسیرهای جدید استفاده کرد.
در این تحقیق، 11 موش نابینا شده و با استفاده از میکروالکترود، قطب‌نمای دیجیتالی ظریفی در بخش قشر بینایی مغز موش‌ها کاشته شد.
سپس حیوانات در یک ماز قرار داده شدند؛ پیچ و خم‌های ماز به شکل حرف تی (T) طراحی شده بود، زمانیکه سر موش به سمت شمال و جنوب چرخانده می‌شد، سیگنال‌های الکتریکی توسط الکترودها به نورون‌ها ارسال می‌شدند.
موش‌های کور یاد گرفتند که چگونه از این قطب‌نما برای جهت‌یابی در پیچ و خم‌های ماز و تشخیص خطر استفاده کنند که حسی مشابه دیدن را در حیوانات ایجاد کرده بود.
موش‌ها با کمک قطب‌نما می‌توانستند جهت شرق یا غرب را با استفاده از نشانگرها در اطراف مارپیچ تشخیص دهند؛ قدرت مسیریابی درست موش‌ها در ابتدا 50 درصد بود، اما پس از گذشت پنج تا هفت روز، حیوانات در 90 درصد موارد مسیر را به درستی تشخیص می دادند.
این حیوانات بدون قطب‌نمای دیجیتالی، شانسی کمتر از 50 درصد برای یافتن مسیر درست در ماز داشتند.
به گزارش ایسنا،در آزمایش بعدی، موش‌ها در یک ماز پنج شاخه قرار داده شدند؛ زمانی که سیگنال‌های قطب‌نما خاموش شدند، حیوانات توانستند مسیر درست را تشخیص دهند.
به نظر می‌رسد که موش‌های کور از قطب‌نما برای شکل دادن نوعی نقشه ذهنی از ماز استفاده کرده بودند.
محققان امیدوارند که در آینده از فرآیند عصبی مشابهی برای کمک به مسیریابی افراد نابینا استفاده کنند.
No tags for this post.