صنایع گسترده و متنوعی در سراسر جهان وجود دارند که انبوهی از تجهیزات و سیستمهای مختلف را وارد زندگی روزمره ما کرده اند، از خودروهای خودران گرفته تا هوش مصنوعی و تصاویری که ناپدید می شوند و شاید از همه هیجان انگیزتر چاپگرهای سه بعدی. اما وقتی صحبت از تنوع جنسیتی و نژادی مربوط به عاملان ارایه کننده این فناوریها به میان می آید به راحتی نمی توان صحبت از «تنوع» کرد. به بیان بهتر، شرکتها و کارخانجات زیادی در سراسر دنیا مشغول تجاری سازی و ارایه فناوریهای کاربردی به مردم هستند اما آنهایی که این شرکتها را اداره می کنند یا در آنها دست به نوآوری می زنند از تنوع جنسیتی و نژادی چشمگیری برخوردار نیستند.
صاحبان بسیاری از صنایع و مشاغل مرتبط با فناوریها همواره از به کارگیری نیروهای متخصص از کشورها، نژادها و البته از میان زنان فعال در این عرصه صحبت می کنند. آنها مدعی هستند که به نیروهای کارگر و متخصص زن، لاتین تبار و سیاه پوست توجه دارند و آنها را نیز به کار می گیرند. به ادعای آنها، این تلاشها به طرز ویژه ای در سطوح عالی نظیر پستهای مدیریتی و راهبردی فنی در جریان است. اما واقعیت چیز دیگری است. نگاهی دقیق به آمارهای موجود گویای آن است که در پیشروترین شرکتهای فنی و فعال در توسعه فناوریهای نوین توجه چندانی به نیروهای متخصص زن نمی شود.
در سال 2014 مشخص شد که تنها 2 درصد از کارمندان گوگل از قشر سیاه پوست و 3 درصد نیز لاتین تبار بودند. طی سه سال گذشته این نسبتها تغییری نکرده اند . نکته قابل تأمل دیگر این است که همین روند در شرکتهای دیگری همچون فیس بوک و توئیتر هم به چشم می خورد. البته وضعیت در مایکروسافت به عنوان یکی از غولهای فناوری عصر حاضر اندکی بهتر است. آمارها نشان می دهد که در این شرکت، کارمندانی از نژادهای متنوع تر حضور دارند اما حتی در مایکروسافت نیز، کارمندان زن جایگاه چندانی دارند. مشابه این وضعیت نگران کننده در اپل نیز دیده می شود و جالب اینکه این شرکت نماینده شاخص کشوری همچون آمریکاست که در آن تنوع نژادی چیز دیگری را می گوید، جایی که بخش قابل توجهی از جمعیت سیاه پوست هستند. آمازون دیگر شرکت شاخص در حوزه فناوریهای برتر محسوب می شود که گرچه در آن اوضاع کمی بهتر است اما باز هم نمی توان به آن به عنوان محلی ایده آل برای فعالیت نیروهای متخصص از نژادهای گوناگون و زنان یاد کرد.
نگاهی موشکافانه به آمارهای موجود نشان از کم توجهی تأمل برانگیز به نیروهای متخصص زن در پستهای مختلف شرکتهای فعال در حوزه های گوناگون فناوری است. بر طبق این آمار، زنان کمتر از یک سوم نیروهای کار در بسیاری از این شرکتها را بر عهده دارند. نکته نگران کننده دیگر این است که این نسبت در مشاغل فنی و مهندسی باز هم کم و کمتر می شود. حالا این پرسش مطرح می شود که علت چیست و چرا تنها تا این حد از نیروهای زن در کارخانجات و شرکتهای ارایه دهنده فناوریهای نوین استفاده می شود؟ صاحبان این شرکتها خود مدعی هستند که کمبود نیروهای متخصص زن و ماهر علت اصلی است اما از سوی دیگر جمع چشمگیری از کارشناسان آکادمیک و حامیان توجه به تنوع جنسیتی و نژادی در مشاغل معتقدند که مشکل چیزی فراتر از این حرفهاست. سیلیکن ولی به عنوان قلب فناوری آمزیکا و حتی شاید جهان به این واقعیت اعتراف می کند که توجه چندانی به نیروهای متخصص زن در حوزه های گوناگون فناوری نشده است.
لسلی میلی، مدیر مهندسی یک شرکت دانش بنیان می گوید: مشکل اینجاست که افرادی که کار گزینش و به کارگیری نیروهای متخصص و کاری را بر عهده دارند تغییری در تفکراتشان ایجاد نکرده اند. بدون شک منظور این کارشناس این است که ذهنیت صاحبان فناوری در سطوح عالی درخصوص به کارگیری طیف متنوعی از نیروهای متخصص همچون دهه های گذشته بوده و تغییر نکرده است. میلی که خود یک آمریکایی – آفریقایی است پیشتر به عنوان یک مهندس در توئیتر، اپل، گوگل و یاهو کار کرده و حالا با کوله باری از تجربه و مهارت، خود اداره کننده شرکتی دانش بنیان است.
با این حال به نظر می رسد شرکتهای شاخص و غولهای فناوری به این نتیجه رسیده اند که باید به تنوع نژادی و جنسیتی در سطوح مختلف توجه کنند. آنها گامهایی در این زمینه برداشته اند. اینتل از جمله این شرکتهاست که چشم اندازی را در سال 2020 ترسیم کرده که طی آن تنوع نژادی در به کارگیری نیروهای متخصص تا حد چشمگیری افزایش یابد. چنین تلاشهایی در بسیاری از شرکتها نیز دیده می شود اما واقعیت این است که آنها هنوز در ابتدای راه هستند.
برای دسترسی به جدیدترین شماره Tech life فایل پیوست را ملاحظه فرمائید.
مترجم: مهدی پیرگزی
No tags for this post.