«جین‌یانگ لیانگ» از دانشگاه واشنگتن در سنت‌لوییز و همکارانش این دوربین جدید را ساخته‌اند. او می‌گوید:« دوربین ما با دوربین‌های معمولی فرق می‌کند، که شما یک عکس می‌گیرید و آن را ذخیره می‌کنید. دوربین ما به این ترتیب کار می‌کند که ابتدا همه عکس‌های یک رخداد متحرک را ثبت می‌کند، سپس آن‌ها را تبدیل به یک عکس می‌کند. سپس همه این عکس‌ها یک به یک بازسازی می‌شوند». این تکنیک که به آن « عکاسی فوق‌سریع فشرده با کدگذاری بدون فاصله» یا LLE CUP گفته می‌شود، در ثانیه 100 بیلیون فریم را ثبت می‌کند. این توانایی به دوربین اجازه می‌دهد، تا از یک پدیده مثل تفرق نور در زمان واقعی عکاسی کند.
تئوری نسبیت عام انیشتین می‌گوید هیچ چیزی سریع‌تر از نور حرکت نمی‌کند، بنابراین لیانگ و همکارانش از یک حقه برای شبیه سازی شکستن دیوار نوری توسط یک اشعه نور استفاده کردند. آن‌ها یک باریکه لیزر را درون تونلی که با مِه یخ خشک پر شده بود شلیک کردند. پالس لیزری موجی از شوک در پشت سرش شبیه مخروط به جای گذاشت.
عکاسی فوق سریع در حال حاضر در پزشکی و مطالعه نور استفاده می‌شود، اما این استفاده معمولا نیازمند استفاده از چندین عکس است، این به این معنی است که عکاسی از چنین رخداد‌هایی نیازمند تکرار چند باره اتفاق است. اما در جهان واقعی تکرار پدیده معمولا امکان پذیر نیست.
اما با ثبت همه چیز در یک‌مرتبه، تکنیک LLE CUP مشکل را برطرف کرده و به محققان اجازه داده است تا تفرق نور که باعث خرابی تصاویر می‌شوند را بررسی کنند. « در عکاسی پزشکی و زیست‌شناسی، بافت باعث تفرق نور می‌شود- به همین دلیل ما شفاف نیستیم- بنابراین باعث خرابی اطلاعات می‌شود». این را «بروس ترومبرگ» استاد جراحی و مهندسی پزشکی در دانشگاه کالیفرنیا می‌گوید. با تکنیک جدید ما می‌توانیم تفرق بافت‌های غیر مرتبط جدا کرده و تداخل نور را به سوی سلول‌های خاص هدایت کنیم. لیانگ می‌گوید این سیستم را حتی می‌توان با دوربین‌های استاندارد، میکروسکوپ‌ها و تلسکوپ‌ها هم به کار گرفت. این روش می‌تواند برای آشکارسازی چیزهایی به کوچکی جهش الکتریکی بین نورون‌ها یا سلول‌های کوچک سرطانی یا چیزهای بسیار بزرگ مثل تغییر در نور سوپرنواها به کار گرفت. به این ترتیب تکنیک جدید می‌تواند در کاوش کهکشان‌ها یا حتی تشخیص بیماری‌ها انقلابی ایجاد کند.
علی رنجبران/ روزنامه نگار علم
No tags for this post.