ناباروری علل متعددی دارد؛ یکی از این علل، نبود سلولهای جنسی مناسب است. اگر امکان تولید سلولهای جنسی دارای توان تقسیم از سلولهای بنیادی پرتوان فراهم شود، میتوان بسیاری از ناباروریها را درمان کرد.
مشکلات زیادی در راه تولید این نوع سلولها وجود دارد. برای غلبه بر این مشکل و فراهم کردن امکان تولید تعداد مناسب از این سلولها، محققان در پژوهشگاه رویان، آزمایشی را طراحی کردند که طی آن، سلولهای بنیادی پرتوان به صورت شناور (suspenssion) به سمت سلولهای جنسی تقسیم پذیر تمایز داده شدند.
در این طرح، برای غلبه بر مشکل نفوذ عوامل القا کننده به درون کرههای سلولی، کرههای کوچکی از جنس آلژینات تهیه شد و پروتئین ریختزای استخوانی (BMP) درون این کرههای آلژیناتی قرار گرفت.
حین تشکیل کرههای سلولی از سلولهای بنیادی پرتوان، کرههای آلژیناتی حاوی پروتئین ریختزای استخوانی درون آنان قرار گرفت. طی تمایز این عامل القا کننده به تدریج از کرههای آلژیناتی آزاد شد و روند تمایز را پیشبرد.
نتایج این پژوهش که در مجله بین المللی Macromolecular Bioscience به چاپ رسیده است نشان داد، تمایز در سلولهای تمایز یافته به روش کرههای حاوی القا کننده حداقل دوبرابر بهتر از سلولهایی که این القا کننده در محیط آنان ریخته شده بود تمایز یافتند.
به علاوه، ژنهای مهم مربوط میوز در این روش تمایزی افزایش بیان مییابند. این یافتهها امیدهای تازهای را برای تولید سلولهای جنسی دارای توان تقسیم ایجاد کرد.این پروژه توسط دکتر فرشته اسفندیاری، دکتر حسین بهاروند، محمد کاظمی آشتیانی و همکارانشان در پژوهشگاه رویان انجام گرفته است
No tags for this post.