پروانه هاي اين زيردريايي ابتدايي با زور بازوي سرنشينان به چرخش درمي آمد. با پيشرفت هاي تكنولوژي در قرن نوزدهم و استفاده از نيروي بخار و برق، زيردريايي الكتريكي ساخته شد كه مجهز به توپ و اژدرافكن بود. تازهترين تحول در اين زمينه، اختراع زيردرياييهاي هستهاي است كه پس از جنگ جهاني دوم و دستيابي به نيروي اتم تحقق يافته است.
اولين زيردريايي از اين نوع در سال 1954 توسط ايالات متحده امريكا كامل شد و در 21 ژانويه همين سال به آب انداخته شد و "ناتيلوس" نام گرفت. اين زيردريايي كه مجهز به موشكانداز است، ميتواند بمب هستهاي نيز پرتاب كند. تفاوت اساسي زيردريايي هاي هسته اي با زيردريايي هاي معمولي در اين است كه زيردريايي هسته اي داراي رآكتوري هستند كه نيروي محركه آنها را تامين ميكند. در نتيجه مي توانند ماهها در درياها در زير آب به حركت خود ادامه دهند بيآنكه نيازي به سوختگيري داشته باشند. اين زيردرياييها قادر به پرتاب موشكهايي با كلاهك هستهاي هستند و از مخوفترين جنگ افزارهاي كنوني به شمار ميروند. لازم به ذكر است كه موارد استفاده زيردريايي فقط براي مقاصد نظامي نيست و ازنظر پژوهشهاي علمي نيز كاربردهاي متعددي دارند.
منبع: راسخون
No tags for this post.