وقتی درباره تکنولوژی‌های جذب کربن می‌شنویم، معمولا صحبت از نوعی مواد اسفنج شکل است که برای به دام انداختن دی‌اکسیدکربن در محل آزاد شدن آن، مثل دودکش‌های صنعتی و خروجی نیروگاه‌ها استفاده می‌شود.اما روش جدید به طور مستقیم دی‌اکسید کربن را از هوای محیط جذب می‌کند.
این کشف جزیی از تحقیقی است که برای یافتن روش‌هایی جهت زدودن آلودگی‌های محیطی مثل سولفور، کرومات و فسفات از آب انجام شده است. برای انجام این کار، آن‌ها ترکیبی را سنتز کردن که «گوانیدن» نامیده می‌شود. این ترکیب به این آلاینده متصل شده و نوعی کریستال تشکیل می‌دهد که از آب قابل جداسازی است.
آن‌ها در این فرایند دریافتند که وقتی محلول مایع گوانیدین بدون محافظ در هوا رها می‌شود، دی‌اکسید کربن را از هوای محیط جذب کرده و آن را تبدیل به نوعی کریستال کربناته منشوری می‌کند.
در بیشتر سناریوهای جذب کربن، کربن جذب شده را باید دوباره به گاز تبدیل و آنرا به ذخایر زیر زمینی پمپ کرد. در بعضی روش‌ها این کار مستلزم گرم کردن ان تا دمای 900 درجه سانتیگراد استکه نیاز به انرژی زیادی دارد و مصرف خود این انرژی میزان زیادی دی‌اکسید کربن تولید خواهد کرد. اماکریستال‌های گوانیدین تنها نیاز به دمایی بین 80 تا 120 درجه سانتیگراد دارند و محققان به دنبال استفاده از انرژی خورشیدی به عنوان منبع گرمایی هستند. به این ترتیب این میزان حرارت کربن را به گاز تبدیل کرده و گوانیدین را دوباره مایع می‌کند. گاز به زیر زمین پمپ شده و گوانیدین دوباره برای جذب کربن به کار گرفته خواهد شد.
این کشف امیدواری‌های برای جذب دی‌اکسید کربن موجود در جو زمین پدید آورده است، هرچند برای عملی بودن این سناریو باید میزان زیادی گوانیدین تولید کرد که قابلیت جذب میزان تاثیرگذاری از دی‌اکسید کربن از جو زمین را داشته باشد، کاری که به سادگی عملی نیست اما به هر حال می‌تواند یک پتانسیل مناسب برای چنین کاری باشد.
No tags for this post.