داده‌های به دست آمده از کار دانش‌آموزان حاضر در سیزدهمین المپیاد دانش‌آموزی، در قالب یک مقاله علمی در یکی از نشریات معتبر بین‌المللی منتشر شده است.
خانم معصومه چمک، دبیر علمی این المپیاد و از نویسندگان این مقاله، درباره روند انتشار آن می‌گوید: «سیزدهمین المپیاد دانش‌آموزی علوم و فناوری نانو، توسط سازمان ملی پرورش استعدادهای درخشان و باشگاه دانش‌آموزی نانو در تیرماه ۱۴۰۱ برگزار شد. این رویداد هم به صورت آنلاین و هم عملی بود که در آن کارگاه‌های آموزشی و کار آزمایشگاه انجام شد. یکی از موضوعاتی که در این المپیاد به آن پرداخته شد، تقویت بتن با نانوذرات سیلیکا بود.»
وی افزود: «۴۰ دانش‌آموز در قالب ۱۳ گروه کار روی تقویت بتن با کمک نانوذرات سیلیکا را انجام دادند و در نهایت تست‌های آزمایشگاهی مختلفی روی بتن‌های تقویت شده صورت گرفت و آزمون‌هایی نظیر تست استحکام روی محصولات تولید شده انجام شد. داده‌های مربوط به این تست‌ها جمع‌آوری و در نهایت در قالب یک مقاله علمی این نتایج تدوین شد و در یکی از نشریات معتبر بین‌المللی منتشر گردید.»
خانم چمک گفت: «برای نگارش مقاله از تجربه و تخصص آقایان صادق قربان زاده و امیر مالک محمدی از دانشگاه تهران، استفاده شد که در بخش بتن تجربیات ارزشمندی داشتند و از این تجربه‌ها در تبدیل داده‌ها به یک مقاله علمی تاثیرگذار استفاده شد. خانم نسیم ذوقی نیز هماهنگی‌های مربوط به کارهای آزمایشگاه‌ها را به عهده داشتند.»
صادق قربان زاده، دانشجوی دکتری نانو الکترونیک دانشگاه تهران و برنده مدال نقره و برنز دوره های پنجم و چهارم المپباد نانو درباره این المپیاد می گوید: «به طور کلی طرح آزمایش در دوره عملی المپیاد به گونه ای انجام می‌شود که تیم‌های مختلف آزادی عمل کافی برای تغییر دادن برخی از پارامترهای اثرگذار در خروجی آزمایش را مبتنی بر تجربه و تحلیل خود در آزمایشگاه داشته باشند. به همین دلیل اگر تعداد نقاط مورد آزمایش (تعداد تیم ها و پارامترهای مورد بررسی) از منطق تحلیل پذیر علمی پیروی نماید در نهایت خروجی حاصل از کار تیم های مختلف قابلیت تحلیل در کنار هم را خواهند داشت. البته معمولا آزمایش ها برای تحلیل دقیق تر نیازمند طراحی آزمایش پیشین هستند تا تحلیل پذیری آماری آن ها به طور کامل قابل دفاع باشد که این مساله با توجه به آزادی عمل تیم ها ممکن است دچار تغییر نقاط مختلف طراحی آزمایش شود اما با اضافه نمودن تحلیل های جنبی و بررسی همبستگی آزمایش ها و وجود تکرارها می توان به تحلیل هایی مفیدی دست یافت. در این مقاله نیز با در نظر گرفتن این ملاحظات تلاش شد که خروجی تیم ها در یک پازل تکمیل کننده تحلیل شود و اثر حضور نانوذرات سیلیکا و زئولیت بر عملکرد بتن در کوتاه مدت و میان مدت مورد ارزیابی قرار گیرد و میزان بهبود عملکرد در بستر زمان و مکانیسم آن گزارش شد. این پژوهش برای محققین و مهندسین فعال در زمنیه عمران و مکانیک مورد استفاده است که دریافت اولین ارجاع به مقاله در یک کارپژوهشی دیگر در کمتر از یک ماه پس از انتشار گویای این مساله است. البته تیم طراحی و اجرای این مطالعه در تلاش بودند که در قالب این مطالعه، انجام مطالعات به کمک تیم های موازی برای کاهش زمان مطالعات و افزایش تکرارپذیری پاسخ را نیز مورد ارزیابی قرار داده و ارائه نمایند.»
نتایج این کار در قالب مقاله‌ای با عنوان Evaluation of the performance of concrete by adding silica nanoparticles and zeolite: A method deviation tolerance study در نشریه Construction and Building Materials به چاپ رسیده است.
برای دریافت مقاله، اینجا را کلیک کنید.