افزایش «رضایت مشتری» با برون‌سپاری خدمات بهداشتی
طی چند دهه اخیر، موضوع «رضایت مشتری» به عنوان یک شاخص مهم جهت ارزیابی کیفیت خدمات ارائه شده توسط یک ارگان، جایگاه ویژه ای پیدا کرده است.
در این رابطه، محققینی از دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران و دانشگاه علوم پزشکی قم پژوهشی را انجام داده اند که در آن میزان رضایت مندی مراجعین به پایگاهای بهداشتی دولتی و پایگاه های بهداشتی برون سپاری شده تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی قم مورد مقایسه علمی قرار گرفته است.
این پژوهش توصیفی- تحلیلی با مشارکت 216 مراجعه کننده به 10 پایگاه بهداشتی دولتی و برون سپاری شده در استان قم انجام شده و بدین منظور پایگاه های بهداشتی فوق، به روش نمونه گیری خوشه ای و از مناطق مختلف شهری انتخاب گردیده اند.
نتایج تجزیه و تحلیل ها نشان داد که در بخش «مراقبت از کودک» و بخش «واکسیناسیون» و بخش «مادران باردار»، نمره رضایتمندی کل پایگاه های برون‌سپاری‌شده، به شکل واضحی بیشتر از پایگاه های دولتی است.
برای اجرای این مطالعه و جمع آوری اطلاعات مورد نیاز، از پرسشنامه های خاص علمی استفاده شد و سپس داده های حاصله با استفاده از نرم افزار آماری SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایج این تجزیه و تحلیل ها نشان داد که در بخش «مراقبت از کودک» و بخش «واکسیناسیون» و بخش «مادران باردار»، نمره رضایتمندی کل پایگاه های برون‌سپاری‌شده، به شکل واضحی بیشتر از پایگاه های دولتی است.
با این حال و طبق این نتایج، در پایگاه های دولتی رضایتمندی مراجعین از مهارت علمی کارکنان این مراکز، بیشتر از پایگاه های واگذار شده گزارش شده است.
بر اساس یافته های این پژوهش که نشان از معنی دار بودن تفاوت در رضایتمندی مراجعین به پایگاه های دولتی و واگذار شده دارد، محققین اعتقاد دارند که بایستی به برنامه های آموزشی پرسنل از طرف مدیران، توجه ویژه ای نمود و همچنین می بایست نتایج رضایتمندی مراجعین را در ارزشیابی عملکرد پرسنل مراکز بهداشتی و درمانی لحاظ کرد.
گزارش فنی و علمی پژوهشی این مطالعه در مجله «دانشگاه علوم پزشکی اراک» وابسته به دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی استان مرکزی به چاپ رسیده است.
گزارش: محمدرضا دلفیه
منبع: راهبر، ا. و همکاران. 1395. مقایسه رضایتمندی مراجعین در پایگاه های بهداشت دولتی و پایگاه های برون سپاری شده تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی قم ۱۳۹۳. مجله دانشگاه علوم پزشكي اراك، 19(9): 77-67.
No tags for this post.
