درمان «اختلالات یادگیری» کودکان با داروی آلزایمر
«اختلال یادگیری خاص»، اختلالی عصبی رشدی است که با مشکلات پایدار در مهارت های تحصیلی مربوط به یادگیری در خواندن، بیان نوشتاری و ریاضیات همراه بوده و مشخص میشود.
به منظور غلبه بر این اختلال، گروهی از پژوهشگران گروه روانشناسی دانشگاه علوم پزشکی اراک در مطالعه ای پژوهشی، تاثیر داروی موسوم به «ممانتین» را به بوته آزمایش گذاشته اند. در این پژوهش، تاثیر داروی فوق که جزو مهم ترین داروهای بیماری آلزایمر است، برای کاهش نقایص شناختی نظیر توجه انتخابی، توجه مستمر و حافظه کاری مورد بررسی و مطالعه قرار گرفته است.
این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی بوده و بر روی 94 کودک بیمار 12-8 ساله مراجعه کننده به بیمارستان امیرکبیر اراک که بر اساس مصاحبه های تشخیصی و معیارهای مورد نظر، دچار اختلالات خاص یادگیری بودند انجام شده است.
«اختلال یادگیری خاص»، اختلالی عصبی رشدی است که با مشکلات پایدار در مهارت های تحصیلی مربوط به یادگیری در خواندن، بیان نوشتاری و ریاضیات همراه بوده و مشخص میشود.
نتایج این آزمایش ها که بر اساس تجزیه و تحلیل آماری داده ها به دست آمده، نشان می دهد که کودکانی که از داروی ممانتین استفاده کرده بودند در تست عملکردی که از آن ها گرفته شد، دارای خطای کمتری در ارائه پاسخ، پاسخ حذف و پاسخ صحیح بوده اند.
همچنین مطابق یافته های این پژوهش که در «مجله دانشگاه علوم پزشكي اراك» وابسته به دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی استان مرکزی انتشار یافته، استفاده از این دارو باعث ایجاد تفاوت های معنی دار و قابل توجهی در حافظه کاری شنیداری و دیداری بین کودکان استفاده کننده و سایر کودکان گردیده است.
بر اساس این یافته ها، مجریان این پژوهش اظهار داشته اند که داروی «ممانتین» می تواند در بهبود توجه مستمر، حافظه کاری شنیداری و حافظه کاری بینایی اثربخش باشد. لذا با توجه به مشابهتهای اختلال یادگیری با اختلال «کم توجهی/ بیشفعالی» و همچنین اثربخش بودن ممانتین در بهبود علایم بیش فعالی/کم توجهی، میتوان از این دارو جهت بهبود نقایص شناختی «اختلالات خاص یادگیری» استفاده نمود.
این یافته ها می تواند در ارائه روش های درمانی موثر برای درمان اختلالات ذکرشده، کمک قابل توجهی به پزشکان و مراکز درمانی بنماید.
گزارش: محمدرضا دلفیه
منبع: نوکنی، م. و همکاران. 1395. اثر بخشی ممانتین در بهبود نقایص شناختی اختلالات خاص یادگیری. مجله دانشگاه علوم پزشكي اراك، 19(9): 11-1.
No tags for this post.