این موفقیت بر اساس نقطه ضعف پیدا شده در این باکتری و استفاده از آن رقم خورده است. عفونت‌های ناشی از Staphylococcus aureus مقاوم به متی‌سلین که به اختصار MRSA نامیده می‌شود؛ رو به افزایش است. استافیلوکوک اورئوس مقاوم به متی‌سیلین، سویه‌های خاصی از این باکتری هستند که به بیشتر آنتی بیوتیک‌ها مقاوم هستند. MRSA، بیشتر در بیمارستان‌ها دیده شده است. به این نوع از سویه‌ها، HA-MRSA یا به اصطلاح، استافیلوکوک اورئوس مقاوم به متی سیلین اکتسابی از بیمارستان می‌گویند اما در حال حاضر، سویه‌های استافیلوکوک اورئوس مقاوم به متی سیلین اکتسابی از جامعه در حال گسترش است.
معمولا نخستین خط درمانی برای MRSA آنتی‌بیوتیک کوتری‌موکسازول بوده که امن و ارزان است. اما این آنتی‌بیوتیک هم در برخی نقاط دنیا دیگر به این عفونت جواب نمی‌دهد و مقاومت به آن رو به افزایش است. « دنیس رایت» استاد دانشکده شیمی دارو دانشگاه کنتی‌کات ونویسنده همکار این مقاله و همکارانش تلاش کردند تا آنتی‌بیوتیکی بسازند که برای MRSA مقاوم شدن به ان دشوار باشد. نویسنده همکار این مقاله، دکتر « مارتین نیلور» دارو ساز در دانشگاه کنتی‌کات می‌گوید:« هر چند به طور کلی میزان مقاومت به این دارو‌ها در همه جهان کمتر از 10 درصد است، اما این مقاومت در حال افزایش است». علاوه بر این بسیاری از افراد توانایی دریافت این دارو را ندارند، چون اثرات جانبی آن آزار دهنده است، بنا بر این به یک داروی دیگر نیاز است. دریک نمونه برداری در آمریکا 6 سویه ارز 9سویه جمع‌آوری شده در آمریکا، دارای ژن مقاوم شدن در مقابل آنتی‌بیوتیک‌های خط نخست را داشتند. این باکتری‌های همچنین در مقابل اریترومایسین و تتراسایکلین مقاومت نشان دادند، اما در مقابل آنتی‌بیوتیک جدید هیچ شانسی نداشتند. به این ترتیب به نظر می‌رسد در موج اخبار ناخوش‌آیند ناشی از گسترش مقاومت آنتی‌بیوتیکی، این خبر تسلای مناسبی باشد. با این حال هنوز باکتری‌های مقاوم بیمارستانی و آن‌هایی که عفونت‌های دستگاه ادراری را تولید می‌کنند، هنوز به طرز خطرناکی بدون درمان باقی مانده‌اند و استفاده بی‌رویه از این دارو‌ها در صنعت دامداری بر ابعاد مشکل افزوده است.
No tags for this post.