دلیل تازه‌ای برای انقراض هیولاهای غول پیکر مطرح شده است؛ دایناسورها زیاد از حد داخل تخم می‌ماندند! شکستن تخم دایناسور و بیرون آمدن جوجه‌ها به طرز شگفت انگیزی طولانی بوده. بر اساس گزارشی که به تازگی در نشریه "پیشرفت‌های آکادمی‌های ملی علوم" به چاپ رسیده، دو جوجه دایناسور از نژادهای پروتوسراتوپس و هیپاکراسروس در 3 و 6 ماهگی درون پوسته مرده اند.
اگر زمان تکامل جوجه‌ها به صورت طبیعی طولانی بوده‌است، زنده‌ماندن در دنیای پس از آخرالزمانی که در پی اصابت شهاب سنگ به وجود آمده بود برای دایناسورهای بالغ و جوجه‌ها به یک اندازه دشوار بوده است.
گرگوری اریکسون، زیست شناس دانشگاه فلوریدا و نویسنده ارشد این گزارش، از این نتایج اظهار شگفتی کرده و می‌گوید زمان تکمیل جوجه‌ها در جانوران تخم گذار، اثرات بیشماری روی کل آن نژاد دارد.
بسیاری از پیش فرض‌های ما در مورد دایناسورها بر مبنای رفتار و زندگی نوادگان‌ها یعنی پرندگان بنا شده است. پرندگان در میان موجودات تخم‌گذار شاخص اند؛ تعداد تخم‌های کمی می‌گذارند و زمان خارج شدن جوجه‌ها هم بسیار کوتاه و بین 11 تا 85 روز است. این روش باعث درصد بقای بالا بین پرنده ها شده است؛ هرچقدر زمان کمتری را داخل یک پوسته آهکی بگذرانید، احتمال اینکه تبدیل به نهار گونه ای دیگر شوید کمتر می‌شود. بر همین مبنا تا کنون حدسیات بسیاری از دیرینه شناسان بر کوتاه بودن زمان شکستن تخم در دایناسورها بود.
برای دستیابی به داده‌های مطمئن و تخمین دقیق این زمان، اریکسون و تیمش نیاز به راهی داشتند تا سن جنین‌های متولد نشده را محاسبه کنند. مدت‌ها طول کشید تا دو تخم دایناسور شکسته نشده در شرایطی معقول و آسیب ندیده کشف شود و به دست این تیم برسد. با استفاده از دستگاه سی‌تی اسکن، مشخصه‌های ژنتیکی دایناسورها مشاهده شدند و سنشان 3و 6 ماه تخمین زده شد. از آنجا که هیچکدام از این دو دایناسور از تخم خارج نشده بودند، این نتایج بیانگر کمترین زمان ممکن است و زمان رشد کامل احتمالا بیشتر از اینها بوده.
این یافته‌ها نشان می‌دهند که خزنده مرگبار در حقیقت بسیار آسیب پذیر بوده. جوجه‌ها برای چندین ماه در معرض شکستن، خورده شدن یا دفن شدن زیر سیلاب قرار داشتند و اگر والدین تمام مدت کنار تخم‌ها می‌ماندند، این یکجانشینی آنها را هم در برابر گونه‌های درنده دیگر آسیب پذیر می‌کرده است.
این تحقیق تنها روی دو گونه از دایناسورها انجام شده و هنوز معلوم نیست که زمان تکامل طولانی ویژگی مشترک تمام دایناسورها بوده است یا نه. با این حال این موضوع باعث می‌شود تا باقی انقراض‌های عظیم دنیا را بتوان با دیدی تازه نگاه کرد.
علی رنجبران / روزنامه نگار علم
No tags for this post.