محققان دانشگاه میشیگان به طور موفقیت‌آمیزی دیسک‌هایی با قطر 10نانومتر را آزمایش کرده‌اند، که به بدن یاد می‌دهند، چطور سلول‌های سرطانی را بکشند. این دیسک‌های حاوی نئوآنتی ژن ( آنتی ژن‌هایی که به طور طبیعی در ژنوم انسان وجود ندارد) یا جهش‌های مخصوص تومور است که راه سلول‌های T سیستم ایمنی برای شناسایی و کشتن سلول‌های سرطانی را هموار می‌کنند. وقتی این سیستم درمانی به روشی که واکنش‌های سیستم ایمنی را تسریع می‌کند، ترکیب کنید، این روش نه تنها تومورهای فعلی را از بین می‌برد، بلکه از ظهور دوباره آن‌ها هم جلوگیری می‌کند.
این آزمایش در حال حاضر به موش‌ها محدود اما امیدوار کننده بوده است. در این آزمایش نانو دیسک‌ها در مدت 10روز تومورهای سرطانی موش‌ها را درمان کردند. این دیسک‌ها همچینن تومورهای در شرف شکل گیری بعدی را هم وقتی 70 روز بعد مجددا به بدن موش‌ها تزریق شدند، از بین بردند. در حال حاضر بزرگترین چالش محققان بزرگ کردن اندازه آزمایش برای موجودات بزرگ جثه است تا ببینند آیا این روش برای آن‌ها جواب می‌دهد یا نه. اگر این رویکرد در انسان‌ها موفقیت آمیز باشد، زمان درمان سرطان ممکن است بسیار کوتاه و سریع شود، آنقدر کوتاه که دکترها از سلول‌های سرطانی فرد نمونه برداری کرده و دیسک‌های اختصاصی‌اش را بسازند. این روش یک رویای واقعیت پردازانه برای غلبه سرطان خواهد بود.
No tags for this post.