مطالعه تاثیر تغییرات آب و هوایی روی وایکینگ ها
بر اساس مطالعات و بررسی های جامع و کاملی که کریستین کخ مدسن (Christian Koch Madsen) از موزه ملی دانمارک روی وایکینگ ها انجام داد ، وایکینگ ها در گرینلند در دوره یخبندان کوچک (Little Ice Age) برای مدت طولانی تری نسبت به آنچه تا کنون تصور می شد ، زنده مانده و زندگی کردند .
عصر یخبندان کوچک (Little Ice Age) یکی از عصرهای زمین شناختی است که پس از دوره گرم سده‌های میانه ، یعنی در حدود سال 1250 میلادی آغاز شد و تا اواسط قرن نوزدهم میلادی ادامه پیدا کرد . در این دوره دمای هوا در همه نقاط جهان به شدت کاهش پیدا کرد و موجب تغییر در پوشش گیاهی و جانوری و تا حدی در الگوهای بارندگی و دمایی مناطق گوناگون دنیا شد . از عوامل عصر یخبندان کوچک می توان به تغییرات در میزان تابش خورشید ، فعالیت های آتشفشانی ، کاهش سرعت گردش ترموهالین و … اشاره کرد .
کریستین کخ مدسن در این رابطه چنین توضیح می دهد : “ داستانی که در این مورد شنیده ایم ، به وجود آمدن آب و هوای وخیم تر و به سادگی ناپدید شدن نورسمن ها (Norsemen) در اثر در دست نداشتن آب بوده است . “
لازم به ذکر است که نورسمن ها (Norsemen) گروهی بودند که بین قرون 8 تا 11 میلادی به زبان نروژی باستان حرف می زدند . این زبان متعلق به زبان ژرمنی شمالی شاخه ای از زبان های هند و اروپایی است .
او در ادامه می افزاید : " در اواسط قرن سیزدهم در گرینلند ، بیش از دو هزار و پانصد نفر زندگی نمی کردند . "
قابل توجه است تخمین های اولیه ای که برای جمعیت این منطقه زده شده بود ، شش هزار نفر بوده است .
کریستین کخ مدسن در ادامه توضیح می دهد : هنگامی که تغییرات آب و هوایی سخت در این منطقه آغاز شد ، ما می بینیم که به تدریج مزارع کشاورزی از دور ترین نقطه شروع به متروک شدن می کنند . این مساله نشان می دهد تمرکز قدرت و منابع که اقدامات متقابل روشن در برابر وخیم شدن آب و هوا است ، برای آن ها غیر عمدی و غیر ارادی بوده است .
در واقع کشاورزان با سرمای شدید دیگر قادر به کشاورزی نبوده و کم کم و به تدریج مزارع خود را ترک کردند و هر چه زمین های بایر بیشتر شد ، جمعیت نیز شروع به کوچک شدن کرد و نورسمن ها در زیستگاهی بزرگ جمع شدند و شروع به صرفه جویی کردند . در نهایت آنها برای بقای خود ، بر غذاهای دریایی و تله گذاری تکیه کردند و بیش از هشتاد درصد مواد غذایی خود را از این دو طریق فراهم می کردند .
مدسن در پایان به این نتیجه رسید که این مردم برخلاف تصوری که پیش از این می شد ، برای مدت طولانی تری زنده مانده بودند و بهتر با تغییرات آب و هوایی تطبیق پیدا کرده بودند .
No tags for this post.
