مرگ نويسنده بزرگ ايتاليايى
او در جواني به نجوم علاقه مند شد و مدتي به مطالعه اين علم و فراگيري زبان يوناني مشغول بود تا اينكه به نويسندگي روي آورد. بوكاچيو همچنين مدتي به كارهاي سياسي اشتغال داشت. وي در جواني منظومه شكار دايانا در هجده بند و داستان فيلوكولو در هفت جلد را پديد آورد و به دنياي ادب راه يافت. با اين حال بوكاچيو پس از نگارش كتاب دكامرون به شهرت رسيد و اين اثر بود كه پايههاي افتخار و محبوبيت را براي بوكاتچيو استوار ساخت. دِكامرون كه يكي از كتابهاي بزرگ دنيا به شمار ميرود، مجموعه اي از داستانهاي كوتاه است و علي رغم اينكه موضوعات آنها ابتكاري نيست اما سبك نگارش آن پر از زندگي است. دكامرون مجموعه يكصد داستاني است كه طي سفري ده روزه كه گروهي جوان در دوران طاعون اروپا از فلورانس به تپههاي خارج شهر داشتهاند براي همديگر تعريف كرده اند.
اين داستانها هم هرزه و هم موثر و تكاندهنده است به طوري كه در ادبيات آينده اروپا اثراتي عميق بر جاي نهاده است. تنوع خارق العاده موضوع ها، قهرمانان، خصيصه ها، مكانها و زمانها از طرفي و شيوه نگارش و انديشه ها از طرف ديگر، دكامرون را اثري بينظير ساخته و موجب شده است كه در طي قرنها، ترجمه ها و تفسيرهاي گوناگوني درباره خصوصيتها و ادراك هاي عميق اين شاهكار ادبي به عمل آيد.
شخصيت بديع بوكاچيو در آن است كه واقعيت هاي عصر خويش را به موضوعهاي عهد باستان پيوند ميزَند، چنان كه نميتوان افسانههاي قديم را از سرگذشتهاي واقعي عصر او تشخيص داد. كتاب دكامِرون او، كمدي الهي واقعي است با هزاران رنگارنگي و گوناگوني در تجسم حالتهاي خاص گروهها و افراد بشري. بوكاچيو، به معني واقعي، متبحّر در فرهنگ باستان بود و كسي بود كه قدرت داشت فرهنگ وسيع خود را با فرهنگ يونان و روم قديم متجانس گرداند. آثار بوكاچيو بسيار گوناگون است و از چنان قدرت خلاقيت و دقت در هنر برخوردار كه مقام او را بسيار بالا برده است. تعدادي از آثار او عبارتند از: نسب نامه خدايان دوره شرك در 15 جلد، ترانههاي شباني و منظومه هاي فيامِتا و تزئيدا. جيوواني بوكاچيو سرانجام در 21 دسامبر 1375م در 62 سالگي درگذشت.
No tags for this post.
