محققان دانشگاه آکسفورد موفق به ساخت نانوحسگر الکتروشیمیایی شدند که قادر است برای کنترل کیفی محصولات حاوی زنجبیل مورد استفاده قرار گیرد.
ریچارد کمپتون از دانشگاه اکسفورد معتقد است که فناوریهای مواد غذایی نیازمند اندازهگیری مقدار زنجبیل هستند تا از یکنواختی محصولات بهمنظور کنترل کیفی اطمینان حاصل کنند.
این حسگر جدید قادر است میزان جینجرول را در ریشه گیاه زنجبیل مشخص کند. در این روش از ولتامتری جذبی استفاده میشود که به محققان اجازه میدهد تا سطح مولکولهای جینجرول را شناسایی کنند. این حسگر میزان جینجرول موجود در سطح الکترود را اندازهگیری میکند و سپس جریان الکتریکی عبوری را نشان میدهد. وجود ترکیباتی نظیر جینجرول و زینجرون به ریشه گیاه زنجبیل طعم و عطر خاصی میدهد.
در این حسگر از نانولولهکربنی برای جذب گونههای مختلف ترکیبات موجود در زنجبیل استفاده شدهاست. در واقع نانولوله کربنی نقش الکترود را در این حسگر ایفا میکند. وجود نانولوله کربنی موجب میشود تا مساحت سطحی الکترود افزایش یابد و فرآیند شناسایی مواد معطر با کارایی بالاتری انجام شود. این حسگر از دقت و حساسیت بالایی برخوردار است.
نیل ریز از دانشگاه بیرمنگام از نتایج به دست آمده در این پروژه شگفتزده شدهاست. او معتقد است که توانایی شناسایی غلظت مولکولهای موجود در گیاه زنجبیل، با روشی ساده و ارزان، بسیار هیجانانگیز است. او این راهبرد را میستاید و معتقد است که این روش بسیار ساده و در عین حال از نظر عملی قابل پیادهسازی است.
به گزارش ستاد توسعه فناوری نانو،کوربوا چایسیوامونگخل که در این پروژه نیز فعالیت دارد، میگوید که این تیم تحقیقاتی مشتقاق است تا از این حسگر برای ساخت ابزاری قابل حمل استفاده کند؛ ابزاری که بتواند به سادگی به آنالیز زنجبیل بپردازد. محققان این پروژه روی ساخت ابزاری مشابه کار میکنند که قادر است میزان سطح سیر و گرمای فلفل را تشخیص دهد. این ابزار تشخیصدهنده فلفل در حال حاضر در مدارس مورد استفاده قرار میگیرد؛ جایی که دانشآموزان از تمامی سطوح میتوانند پروژههای تحقیقاتی خود را برای اندازهگیری میزان فلفل در مواد غذایی با استفاده از این فناوری، انجام دهند.
No tags for this post. ریچارد کمپتون از دانشگاه اکسفورد معتقد است که فناوریهای مواد غذایی نیازمند اندازهگیری مقدار زنجبیل هستند تا از یکنواختی محصولات بهمنظور کنترل کیفی اطمینان حاصل کنند.
این حسگر جدید قادر است میزان جینجرول را در ریشه گیاه زنجبیل مشخص کند. در این روش از ولتامتری جذبی استفاده میشود که به محققان اجازه میدهد تا سطح مولکولهای جینجرول را شناسایی کنند. این حسگر میزان جینجرول موجود در سطح الکترود را اندازهگیری میکند و سپس جریان الکتریکی عبوری را نشان میدهد. وجود ترکیباتی نظیر جینجرول و زینجرون به ریشه گیاه زنجبیل طعم و عطر خاصی میدهد.
در این حسگر از نانولولهکربنی برای جذب گونههای مختلف ترکیبات موجود در زنجبیل استفاده شدهاست. در واقع نانولوله کربنی نقش الکترود را در این حسگر ایفا میکند. وجود نانولوله کربنی موجب میشود تا مساحت سطحی الکترود افزایش یابد و فرآیند شناسایی مواد معطر با کارایی بالاتری انجام شود. این حسگر از دقت و حساسیت بالایی برخوردار است.
نیل ریز از دانشگاه بیرمنگام از نتایج به دست آمده در این پروژه شگفتزده شدهاست. او معتقد است که توانایی شناسایی غلظت مولکولهای موجود در گیاه زنجبیل، با روشی ساده و ارزان، بسیار هیجانانگیز است. او این راهبرد را میستاید و معتقد است که این روش بسیار ساده و در عین حال از نظر عملی قابل پیادهسازی است.
به گزارش ستاد توسعه فناوری نانو،کوربوا چایسیوامونگخل که در این پروژه نیز فعالیت دارد، میگوید که این تیم تحقیقاتی مشتقاق است تا از این حسگر برای ساخت ابزاری قابل حمل استفاده کند؛ ابزاری که بتواند به سادگی به آنالیز زنجبیل بپردازد. محققان این پروژه روی ساخت ابزاری مشابه کار میکنند که قادر است میزان سطح سیر و گرمای فلفل را تشخیص دهد. این ابزار تشخیصدهنده فلفل در حال حاضر در مدارس مورد استفاده قرار میگیرد؛ جایی که دانشآموزان از تمامی سطوح میتوانند پروژههای تحقیقاتی خود را برای اندازهگیری میزان فلفل در مواد غذایی با استفاده از این فناوری، انجام دهند.