پروفسور “توفیق موسیوند” مخترع نخستین قلب مصنوعی جهان در سن ۸۷ سالگی درگذشت.
پروفسور موسیوند سال ۱۳۱۵ در روستای “ورکانه” در ۲۰ کیلومتری جنوب شرقی همدان متولد شد. دوران کودکی و نوجوانی وی با زندگی ساده روستایی سپری شد. توفیق، تا کلاس چهارم دبستان را در مدرسه روستا به تحصیل ادامه داد و پس از آن تا کلاس ششم ابتدایی را در مدرسه “باباطاهر” همدان بود. برخی بچه‌های مدرسه، توفیق را که با لباس‌های ساده روستایی در مدرسه حاضر می‌شد، مسخره می‌کردند، اما همین کودک ساده روستایی در مدت شش ماه به بهترین دانش‌آموز مدرسه تبدیل شد.
شغل خانوادگی خاندان موسیوند دامپروری بود. توفیق موسیوند اما فارغ‌التحصیل مهندسی کشاورزی از دانشگاه تهران بود و پس از آن مدرک کارشناسی ارشد مهندسی مکانیک از کانادا و دکترای پزشکی و فوق تخصص جراحی قلب خود را از دانشگاه کانادا دریافت کرد.
تلفیق علوم مهندسی و پزشکی به موسیوند کمک کرد تا به دانشی نوین در زمینه اعضای مصنوعی دست یافته و بتواند بعد از مدتی “قلب مصنوعی انسان” را اختراع کند. فعالیت‌های تحقیقاتی پروفسور موسیوند، موجب ایجاد هزار شغل در سال در کانادا و بیش از ۲۰۰ میلیون دلار سرمایه‌گذاری خارجی، تنها ظرف مدت ۱۰ سال شد.
دانشمندان زیادی در حوزه ابداع قلب مصنوعی درحال تلاش بوده و هستند اما یکی از شناخته‌شده‌ترین این افراد، پروفسور توفیق موسیوند است که نخستین پمپ قلب مصنوعی درون بدن انسان را ابداع کرد.