هدف دولت باید پیشگیری از معلولیت باشد
اما آیا تنها این نامگذاری برای این قشر جامعه کافی است؟ اختصاص یک روز آن هم منوط به نامگذاری آن و برگزاری همایش های مرتبط آیا میتواند حق این قشر را ادا کند؟ اصلا با برگزاری چنین همایش هایی تا به امروز چقدر توانسته ایم فضا و محیط شهری را مناسب سازی کنیم تا عبور و مرور امکان پذیرتر شود؟ چه تغییر و تحولی در حوزه معلولین اتفاق افتاده است؟چه میزان از قوانین جامع حمایت از معلولین جنبه اجرایی به خود گرفته اند؟
محمد اسماعیل شیخ قرائی، مدیرعامل انجمن معلولان پارس به خبرنگار سیناپرس گفت:خوشبختانه برخلاف سالهای پیش ما را در یک روز ندیدند و امسال به جای روزمعلولان هفته ای برایمان در نظر گرفته اند ؛هرچند که ما مطالبات زیادی داریم و نیاز اول ما دیده شدن است.
وی تصریح کرد: امسال سازمان بهزیستی بسیاری کارها را برون سپاری کرده و به انجمن های مشابه اعتماد کرده است و انجمن فرهنگی ،ورزشی وگردشگری معلولان پارس سعی کرده تا در همه متدها به صورت تخصصی ورود کند.مطمئنا اگر به موضوعات معلولان تخصصی ورود کنیم دیگر صورت مسئله پاک نمی‌شود.
مدیرعامل انجمن معلولان پارس افزود: انجمن برنامه هایی در این هفته دارد. اولین روز یعنی 13 آذر المپیاد ورزشی داریم و شعارمان ایجاد نشاط و شادمانی ،امید و بالندگی است. زیرا امید به زندگی با شادی ایجاد می شود و در مسیر امید به زندگی است که فرد به بالندگی می رسد.
قرائی افزود: همچنین در طول این هفته با حضور معلولان در مدارس مقطع ابتدایی برخی مناطق، کودکان را با محدودیت های معلولان از نزدیک آشنا می‌کنیم ، زیرا نیاز است که دانش آموزان از نزدیک معلول را بشناسند و با محدودیت هایش آشنا شوند، در حالی که آموزش و پرورش به این موضوع توجهی ندارد. ما نگاه ترحم آمیز را نباید القا کنیم و باید جایش را با مسئولیت عوض کنیم.
متاسفانه بدترین معضل معلولان مربوط به سیستم حمل و نقل است و دراین مسئله ضعف‌های بسیاری وجود دارد.
وی خاطرنشان کرد: هدف اول از فعالیت‌های مختص توان یاب‌ها این است که توان خواهان خود را بشناسند و خانواده آنها نیز با شرایط توان‌یاب‌ها آشنا شوند بعد از این مرحله است که می‌توان روی شناخت جامعه از معلولیت و توانخواهی حساب باز کرد و انتظار مناسب سازی معابر را برای تردد این افراد داشت. امروز در میان مراکز دیدنی شهر، موزه‌ها، رستوران ها، کافه‌ها و مراکز خرید و بوستان‌ها انتخاب‌های محدودی برای توان‌یاب‌ها وجود دارد. تعبیه رمپ‌ها در مسیرهای مناسب سازی شده برای توان خواهان، مجوز ورود آنها به مراکز و مکان‌های مختلف شهری است. در حال حاضر محل‌های‌اندکی در پایتخت وجود دارند که توان‌یاب‌ها بدون نیاز به کمک اطرافیان می‌توانند از آنها بازدید کرده و از امکانات تفریحی و سرگرمی‌آن بهره‌مند شوند. اما حضور توان خواهان در بقیه اماکن عمومی، نیازمند یاری اعضای خانواده و اطرافیان آنهاست.
قرائی عنوان کرد: اگر خیابان‌ها و اماکن برای توان یاب‌ها مناسب سازی نشود یا فاقد استاندارد لازم باشند هم موجب معلولیت افراد عادی و هم موجب تشدید این وضعیت در توان یاب‌ها خواهد شد. این در حالی است که مناسب سازی اماکن عمومی با کمترین هزینه ممکن قابل اجراست بدون آنکه بناها را دچار تخریب یا آسیب کند.
مدیرعامل انجمن معلولان پارس گفت: متاسفانه بدترین معضل معلولان مربوط به سیستم حمل و نقل است و دراین مسئله ضعف‌های بسیاری وجود دارد. درنهایت نیز وظیفه انجمن ما شناسایی نیازها و ارائه راهکارهاست و مسئولان موظف به پیگیری این راهکارها و ارائه راه حل های مناسب هستند.
وی افزود: در ایران بهزیستی آمار معلولان را دو میلیون عضو دانسته است اما در واقعیت معلولانی وجود دارند که در گوشه خانه هایشان حبس شده اند.از سوی دیگر حتی در سرشماری آمار، نفوس و مسکن نیز معلولان دیده نشده اند درحالی که هدف دولت باید پیشگیری از معلولیت باشد.
قرائی در پایان تاکید کرد: باید مشکلات معلولین امروز و معلولین آینده که امیدوارم دنیای آینده کمتر شاهد پدیده معلولیت باشد را همین امروز حل نماییم و به امید آینده ای روشن همین امروز تلاش کنیم.
No tags for this post.
