بررسی اثرات زیست‌محیطی پتروشیمی و مدیریت CO2
دکتر نرگس فلاح، دبیر دومین کنفرانس ملی مهندسی و تکنولوژی‌های سبز برای آینده پایدار هدف از برگزاری این کنفرانس را معرفی این حوزه به جامعه صنعتی و دانشگاهی کشور ذکر کرد و ادامه داد: در این کنفرانس در خصوص موضوعاتی همچون «توسعه پایدار صنعت پتروشیمی در ایران»، «محصولات سبز و فرآیندهای پایدار در صنعت پتروشیمی»، «بهینه‌سازی فرآیندها در صنعت پتروشیمی» و «اثرات صنعت پتروشیمی بر محیط زیست» بحث و تبادل نظر خواهد شد.
وی، مهلت ارسال آثار به این کنفرانس را تا روز دوشنبه، 15 آذرماه دانست و خاطرنشان کرد: با حضور استادان داخلی و خارجی کارگاه‌های آموزشی در موضوعات «ارزیابی زیست محیطی»، «مدیریت پسماند جامد و صنعتی»، «ارزیابی چرخه حیات»، «مدیریت کربن» و «کارگاه تخصصی تکنولوژی‌های نوین جذب و به دام‌اندازی CO2» برپا می‌شود.
فلاح، زمان برگزاری کارگاه‌های آموزشی را از 27 تا 30 دی ماه و تاریخ برگزاری کنفرانس و ارائه مقالات و سخنرانی‌ها را در روزهای 28 و 29 دی ماه عنوان کرد.
معاون پژوهشی دانشکده مهندسی شیمی دانشگاه امیرکبیر برگزاری دو پنل تخصصی را از دیگر برنامه‌های این کنفرانس عنوان کرد و افزود: دو پنل تخصصی با موضوعات «تاثیر پتروشیمی بر محیط زیست» و «توسعه پایدار و صنعت پتروشیمی» برگزار می‌شود، ضمن آنکه نمایشگاهی از دستاوردهای صنایع مختلف، شرکت‌های دانش‌بنیان و مراکز دانشگاهی در زمینه تکنولوژی‌های سبز از دیگر برنامه‌های جنبی دومین کنفرانس مهندسی و تکنولوژی‌های سبز برای آینده پایدار است.
فلاح با اشاره به ضرورت برگزاری این کنفرانس اظهار کرد: ایران به عنوان یک کشور در حال توسعه با منابع عظیم نفت و گاز نیاز دارد تا صنایع خود را به ویژه در حوزه نفت و گاز توسعه دهد؛ چراکه توسعه صنعتی کشورهای در حال توسعه را قادر می‌کند تا فقر و بیکاری را کاهش دهند.
وی با بیان اینکه ورود فناوری به ایران در دوران پساتحریم با رشد چشمگیری به ویژه در صنعت پتروشیمی روبرو خواهد بود، خاطرنشان کرد: باتوجه به تاثیرات منفی توسعه ناپایدار صنایع بر محیط زیست، باید تلاش کرد با بهره‌گیری از فناوری‌های نوین سبز و کمک به توسعه پایدار، تاثیرات مخرب توسعه را به حداقل رساند که بهینه‌سازی صنایع مختلف بویژه پتروشیمی از جمله این راهکارها است.
به گفته وی، این کنفرانس به همت دانشگاه صنعتی امیرکبیر و با همکاری شرکت ملی صنایع پتروشیمی ایران، صندوق ملی محیط زیست و شرکت پژوهش و فناوری پتروشیمی برگزار می‌شود.
به گزارش ایسنا، تکنولوژی سبز ( Green Technology) به استفاده و بهره‌برداری از لوازم و پروژه‌هایی اطلاق می‌شود که با محیط زیست سازگار هستند.
در مهندسی سبز، تنوع مواد در محصولات چندجزیی باید حداقل شود تا حفظ ارزش و جداسازی قطعات ترویج شود و طراحی فرایندها، محصولات و سیستم‌ها باید شامل یکپارچه‌سازی و برقراری ارتباط با جریان‌های موجود انرژی و مواد باشد و همچنین پس از اتمام عمر مفید، قابلیت تجاری‌سازی و استفاده مجدد داشته باشند، به طوریکه مواد و انرژی ورودی باید تجدیدپذیر باشند و نه تمام‌شونده.
No tags for this post.
