ویروس آنفولانزای نوع A برای ایجاد آلودگی در بدن، وارد ریه شده و در آنجا روی اسید سالسیلیک موجود در سطح سلول‌ها قرار می‌گیرد. محققان اخیراً برای مقابله با این نوع ویروس، روشی مبتنی بر نانوذرات ارائه کردند. این گروه نانوذرات کروی ساختند که دارای پوششی از جنس اسیدسالسیلیک است که ویروس آنفولانزا را به خود جلب می‌کند. این نانوذرات به‌صورت دامی در مسیر ویروس قرار گرفته و آن‌ها را جذب و از بین می‌برد.
در این پروژه، محققان از این نانوذرات برای درمان آنفولانزای نوع A در موش‌ها استفاده کردند. نتایج نشان داد که ویروس در مدت دو هفته از 100 درصد به 25 درصد کاهش می‌یابد. این روش جدید کاملاً با روش‌های پیشین تفاوت دارد و می‌تواند برای ویروس‌های دیگری نظیر HIV، مالاریا و زیکا نیز مورد استفاده قرار گیرد.
روبرت لیندهارت از محققان مؤسسه فناوری رنسلر می‌گوید: «ما به جای این که ویروس را مستقیم از بین ببریم، یک هدف جعلی ایجاد کردیم. این روشی کاملاً جدید است و روی آنفولانزا تأثیر می‌گذارد. ما شواهدی در دست داریم که نشان می‌دهد این روش برای مقابله با ویروس‌های دیگر نیز قابل استفاده است. این روش برای زمانی که واکسن مناسبی به‌منظور مقابله با بیماری در دسترس نیست، گزینه مناسبی است.»
این پروژه، با همکاری مشترک میان مرکز زیست‌‌فناوری مؤسسه فناوری رنسلر و چند مرکز تحقیقاتی در کره‌جنوبی انجام شده‌است.
در این پروژه محققان نوعی دندریمر را که در واقع یک نانوذره کروی است، طراحی کرده‌اند. محققان روی شاخه‌های این دندریمر، مولکول یا لیگند اسید سالسیلیک قرار دادند. نتایج یافته‌های محققان نشان داد که ابعاد این دندریمر و فضای میان لیگندهای آن‌ها در عملکرد دندریمر مؤثر است. این گروه نشان دادند که وجود فاصله 3 نانومتری میان لیگندها می‌تواند بیشتر قدرت جاذبه و کشش را ایجاد کند.نتایج این پروژه در قالب مقاله‌ای با عنوان "Nanostructured glycan architecture is important in the inhibition of influenza A virus infection" در نشریه Nature Nanotechnology منتشر شده‌است.