"زوج درمانی تصویری ارتباطی"در افزایش سازگاری زناشویی موثر است
زینت صالوری، دانشجوی کارشناسی ارشد رشته مشاوره خانواده دانشگاه فردوسی مشهد در چکیده پایان‌نامه خود با عنوان «اثربخشی زوج درمانی تصویری ارتباطی بر سازگاری، صمیمیت و سلامت روان زنان متأهل» به بررسی این تأثیر پرداخته است.
جستجو و حفظ رابطه با نزدیکان، به ویژه همسر به عنوان یک اصل مهم در تمام طول زندگی است. زوج‌های سازگار با فراهم کردن روابط صمیمانه، می‌توانند نقش مؤثری بر ارتقاء بهداشت روانی اعضای خانواده داشته باشند.
این پژوهش شبه آزمایشی بود و از طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل استفاده شد. به این منظور تعداد 30 زن مراجعه کننده به فرهنگسرای خانواده شهر مشهد به روش نمونه‌گیری دردسترس انتخاب و به شیوه تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند.
ابزار مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه سازگاری DAS-32، سلامت عمومی GHQ-28، صمیمیت تامپسون و واکر و ابعاد صمیمیت باگاروزی است که در مرحله پیش آزمون و پس آزمون توسط آزمودنی‌ها تکمیل گردید. پس از تکمیل پیش آزمون، گروه مداخله هشت جلسه یک ساعت و نیمه تحت درمان تصویرسازی ارتباطی قرار گرفتند.
داده‌ها با روش تحلیل کوواریانس چند متغیره توسط نرم افزار 19- SPSS، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج این پژوهش نشان داد که گروه مداخله در مقایسه با گروه کنترل، افزایش معناداری را در سازگاری، صمیمیت کلی و سلامت روان و بهبود قابل توجهی در شش خرده مقیاس از هشت خرده مقیاس پرسشنامه ابعاد صمیمیت که عبارتند از صمیمیت عاطفی، روان شناختی، جنسی، جسمی، اجتماعی و زیباشناختی و سه خرده مقیاس از چهار خرده مقیاس سلامت روان که عبارتند از جسمانی، افسردگی و کژکاری اجتماعی نشان داد اما در ابعاد صمیمیت، در دو خرده مقیاس صمیمیت عقلانی و معنوی و در سلامت روان، در خرده مقیاس اضطراب تفاوت معناداری بین دو گروه یافت نشد.
بر اساس نتایج پژوهش، می‌توان زوج درمانی تصویری ارتباطی را به عنوان روش مؤثری برای افزایش سازگاری زناشویی، صمیمیت و سلامت روان زنان در نظر گرفت و از آن در مراکز آموزشی و مشاوره استفاده کرد.
به گزارش ایسنا، این پایان‌نامه به راهنمایی زهره سپهری شاملو و استاد مشاوری بهرامعلی محمودآبادی قنبری هاشم‌آبادی سال 1393 در دانشگاه فردوسی مشهد دفاع شد.
