نقش آموزش در افزایش «تابآوری نسبت به زلزله»
امروزه دولتها و جوامع در تلاشند تا با ارتقای تاب آوری در برابر بلایای طبیعی از جمله زلزله، شرایط را برای بهبود زندگی در مناطق دارای خطر افزایش دهند. در این راستا محققینی از دانشکده مدیریت دانشگاه شهید باهنر کرمان پژوهشی را به انجام رسانده اند که در آن، رابطه بین آموزش و مدیریت دانش عمومی مرتبط با زلزله و میزان تاب آوری مردم نسبت به این بلای طبیعی مورد بررسی علمی قرار گرفته است.
امروزه دولتها و جوامع در تلاشند تا با ارتقای تاب آوری در برابر بلایای طبیعی از جمله زلزله، شرایط را برای بهبود زندگی در مناطق دارای خطر افزایش دهند.
این تحقیق که از نظر نوع هدف، کاربردی و از نظر گردآوری داده ها، توصیفی- پیمایشی و از نظر نوع روش نیز، همبستگی می باشد، در محله سرآسیاب کرمان انجام شده است. پرسشنامه های مورد استفاده در این تحقیق، «محقق ساخته» هستند که روایی آنها پس از اصلاحیات و پیشنهادهای لازم، مورد تأیید اساتید و متخصصین مربوطه قرار گرفته است. علاوه براین پایایی سؤالات به روش آلفای کرونباخ، مقادیر قابل قبولی را نشان داد که در نهایت به روش تصادفی ساده بین اعضای نمونه در محله سرآسیاب کرمان توزیع شدند.
نتایج حاصل از این پژوهش، رابطه مثبت و معناداری را بین مدیریت دانش مرتبط با زلزله و عوامل اجتماعی تاب آوری نشان می دهد. علاوه بر این، فرضیات فرعی نیز مورد تأیید قرار گرفتند. همچنین، مقایسه متغیرهای مورد نظر در این تحقیق، در بین گروههای جنسی، سنی و تحصیلی نشان داد که میانگین مدیریت دانش و عوامل اجتماعی تاب آوری در بین گروه های جنسی تفاوت ندارد، اما بین گروه های سنی و تحصیلی متفاوت است.
پژوهشگران در نتیجه گیری از مطالعه خود بیان نموده اند: با توجه به نتایج تحقیق و نقش دانش در ارتقای تاب آوری، پیشنهاد میگردد تا سازمانهای متولی مدیریت بحران از جمله مراکز مطالعاتی و هلال احمر با توجه به غیرقابل پیش بینی بودن زلزله، برنامه و کلاسهای آموزشی خود را در سطح اجتماعات محلی با هدف ارتقای تاب آوری، بیش از پیش تقویت نمایند.
یافته های این پژوهش طی مقاله ای علمی پژوهشی در فصل نامه «دانش پيشگيري و مديريت بحران» وابسته به سازمان پیشگیری و مدیریت بحران شهر تهران منعکس گردیده است.
منبع: حسینی، س.س. و همکاران. 1395. رابطه میان مدیریت دانش مرتبط با زلزله و عوامل اجتماعی تاب آوری (مطالعه: داوطلبان آموزش دیده محله سرآسیاب کرمان). دانش پيشگيري و مديريت بحران، 6(3): 283-273.
No tags for this post.