به گزارش روابط عمومی معاونت علمی و فناوری ریاست‌جمهوری، شادی آجیلی، مجری پروژه «ساخت استنت پلیمری هوشمند با خاصیت ضد انعقادی مناسب برای عروق» که با پشتیبانی صندوق حمایت از پژوهشگران و فناوران به اتمام رسیده است، درباره انجام این طرح اظهار کرد: در حال حاضر شاخه علوم پزشکی در دنیا به سمت ساخت ایمپلنت‌های زیست تخریب پذیر حرکت کرده، در این راستا در این طرح نیز ساخت استنتی زیست تخریب پذیر مد نظر بود که از آمیزه‌ای پلیمری ساخته شد و با استفاده از تکنیک پلاسما و نشاندن پلیمرهای قطبی، بر روی بهبود خون سازگاری آن نیز کار شد.
آجیلی با اشاره به ساخت نمونه آزمایشگاهی این استنت پلیمری ادامه داد: در واقع در این طرح همان فنر قلب که این عنوان بین مردم عام رایج است، با استفاده از مواد پلیمری ساخته شد که از مزایای آن می‌توان به تخریب بعد از مدت زمانی که در رگ قلب قرار گرفت، اشاره کرد؛ البته این تخریب بعد از رفع انسداد رگ قلب است، بنابراین احتمال بروز خطر برای بیمار با این روش کاهش می‌یابد.
عضو هیات علمی دانشگاه شیراز تصریح کرد: از آنجا که از سال 1970 تاکنون استفاده از آلیاژهای فلزی (SMs) در پزشکی مطرح شده، امروزه پیشرفت‌های زیادی در این زمینه حاصل شده است. در حال حاضر می‌توان کاربردهای متعدد SM را در زمینه‌های مختلف بویژه قلب و عروق به صورت کاشتنی استنت برشمرد. یکی از نقاط ضعف استنت‌های فلزی برای کاربرد یاد شده انعطاف‌پذیری پایین آنها در قیاس با جداره عروق است. این مساله سبب می‌شود که در مناطقی از استنت، تمرکز تنش بر دیواره رگ ایجاد شود و با توجه به هندسه استنت‌های فلزی، ممکن است صدماتی شدید بر جداره رگ وارد کند.
No tags for this post.