براساس یک مطالعه جدید، قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی به کار رفته در محصولات شیمیایی مصرفی روزمره و خانگی ممکن است باردار شدن را دشوارتر کرده و این فرآیند را به تاخیر بیاندازد.
به گزارش سیناپرس و به نقل از نیواطلس، یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی موسوم به فتالات(phthalate) پیش از بارداری، با مشکلات سلامت در باروری زنان ارتباط دارد. این مطالعه با شناسایی اینکه چگونه فتالات شانس باردار شدن را کاهش می‌دهد، هورمون‌های مهم تولید مثلی را به هم می‌ریزد و باعث التهاب و استرس اکسیداتیو می‌شود، بر شواهد فزاینده‌ای درباره اثرات منفی این مواد شیمیایی می‌افزاید.
مواد شیمیایی موسوم به فتالات گروهی از مواد شیمیایی ساخت دست بشر هستند که معمولا به عنوان حلال، نرم کننده و تثبیت کننده در محصولات مراقبت شخصی مانند صابون، لوسیون بدن، عطر، لاک ناخن، شامپو، ژل مو و اسپری مو مورد استفاده قرار می‌گیرند. آنها همچنین در سایر محصولات موجود در خانه، مانند کفپوشها، بسته‌بندی‌های پلاستیکی، شلنگ باغبانی و اسباب بازی‌ها نیز وجود دارند.
بر اساس گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های ایالات متحده(CDC)، مردم با خوردن و نوشیدن غذاهایی که در تماس با این مواد شیمیایی بوده‌اند، در معرض فتالات‌ها قرار می‌گیرند. مطالعات نشان داده است که قرار گرفتن در معرض برخی از انواع فتالات‌ها باعث اختلال در سیستم غدد درون ریز و افزایش التهاب و استرس اکسیداتیو می‌شود.
یک مطالعه جدید توسط محققان دانشگاه ماساچوست(UMass) ارتباط میان قرار گرفتن در معرض فتالات قبل از بارداری و شانس باردار شدن زنان و حفظ بارداری و تاثیر آنها بر التهاب و استرس اکسیداتیو را بررسی کرده است.
کری نوبلز(Carrie Nobles)، نویسنده ارشد این مطالعه، می‌گوید: فتالات‌ها مختل‌کننده‌های غدد درون‌ریز هستند و ما هر روز در معرض آنها قرار می‌گیریم.
محققان داده‌های به‌دست‌آمده را به‌عنوان بخشی از مطالعه اثرات آسپرین در بارداری و تولید مثل(EAGeR) تجزیه و تحلیل کردند. در این مطالعه ۱۲۸۸ زن مورد بررسی قرار گرفتند که میانگین سنی آنها ۲۸ سال بود.
نوبلز می‌گوید: ما توانستیم به برخی از تاثیرات قرار گرفتن در معرض فتالات‌ها و چگونگی ارتباط آن با مدت زمان بارداری نگاهی بیاندازیم.
هنگامی که بدن فتالات‌ها را تجزیه می‌کند، متابولیت‌ها از طریق ادرار دفع می‌شوند. محققان ۲۰ متابولیت فتالات و هورمون‌های تولیدمثلی را در نمونه ادرار شرکت کنندگان تجزیه و تحلیل کردند و سطح سرمی پروتئین واکنش‌پذیر سی (CRP) نشانگر زیستی التهاب است را اندازه‌گیری کردند. CRP پروتئینی است که توسط کبد ساخته و در پاسخ به التهاب به جریان خون فرستاده می‌شود.
به طور کلی، غلظت چند متابولیت فتالات در ادرار پیش از بارداری با احتمال کمتر باردار شدن مرتبط بود.
هیچ ارتباط واضحی بین متابولیت‌های فتالات و خطر سقط جنین وجود نداشت.
نوبلز می‌گوید: ما متوجه شدیم که سه ترکیب اصلی وجود دارد که به نظر می‌رسد بیشترین نقش را در طولانی‌تر شدن فرآیند اقدام به بارداری ایفا می‌کنند. این در حالی است که ما شاهد یک روند کلی نیز بودیم که فتالات‌هایی که مورد بررسی قرار می‌دادیم، زمان انتظار برای باردار شدن را افزایش می‌دادند.
سه ترکیب اصلی که بیشترین ارتباط را داشتند شامل دی(۲-اتیل‌هگزیل) فتالات(DEHP) که در محصولات پلاستیکی پلی‌وینیل کلراید(PVC) مانند اسباب‌بازی‌ها، روکش‌های وینیل، پرده‌های حمام، چسب‌ها و برخی بسته‌بندی‌های مواد غذایی و همچنین آفت‌کش‌ها و لوازم آرایشی و بهداشتی وجود دارد، دی‌ان بوتیل فتالات(DBP) که در اسپری مو، لاک ناخن و برخی از عطرها و سایر اقلام خانگی یافت می‌شود و بنزیل بوتیل فتالات(BzBP) که در برخی از کیف‌های دستی، کمربندها و کفش‌ها و تا حدی در برخی از محصولات مراقبت شخصی وجود دارد، بودند.
سطوح بالاتر برخی از متابولیت‌های فتالات با کاهش سطح هورمون استرادیول و افزایش سطوح هورمون محرک فولیکول(FSH) و هورمون لوتئینی(LH) مرتبط بود. این هورمون‌ها نقش مهمی در شروع اولیه بارداری ایفا می‌کنند.
نوبلز می‌گوید: این مشخصات یعنی پایین ماندن استرادیول و بالا ماندن هورمون محرک فولیکول در واقع چیزی است که در زنانی که نارسایی تخمدان دارند مشاهده می‌شود که می‌تواند با افزایش سن و بروز برخی عوامل دیگر ایجاد شود. در چنین شرایطی تخمک‌گذاری به خوبی قبل اتفاق نمی‌افتد.
محققان همچنین دریافتند که زنانی که در معرض سطوح بالاتری از فتالات هستند بیشتر دچار التهاب و استرس اکسیداتیو می‌شوند که می‌تواند به سلول‌ها و دی‌ان‌ای آنها آسیب برساند و منجر به بیماری شود. آنها می‌گویند ماهیت فراگیر فتالات‌ها، علیرغم انجام اقدامات احتیاطی مانند بررسی برچسب محصولات مصرفی و انتخاب گزینه‌های بدون فتالات، کنترل قرار گرفتن در معرض آنها را برای زنان دشوار است.
خانم‌ها ممکن است از طریق راه‌های مختلف در معرض ترکیبات اصلی این مواد قرار بگیرند. برای مثال ممکن است با قرار گرفتن در معرض گرد و غبار ناشی از کفپوشها و سایر وسایل خانه، استفاده از محصولات مراقبت شخصی از جمله لاک ناخن و عطرها و قرار گرفتن در معرض رژیم غذایی آلوده به دلیل بسته‌بندی نامناسب مواد غذایی قرار بگیرند و همچنین نوشیدن آب آشامیدنی آلوده به این مواد شیمایی آلوده شوند.
این مطالعه در مجله Environmental Health Perspectives منتشر شده است.