نانوکیمیاگری: تبدیل نانولوله‌های کربنی به نانوذرات الماس
محققان موفق به تبدیل نانولوله‌های کربنی به نانوذرات الماس شدند. آن‌ها می‌توانند نانولوله‌ها را به آلوتروپ‌های دیگر کربن نیز تبدیل کنند. از نتایج این پروژه می‌توان برای طراحی مواد سبک به‌منظور استفاده در بخش هوافضا استفاده کرد. محققان دانشگاه رایس موفق به ارائه روشی شدند که می‌توان با آن رویای تولید الماس از کربن را به حقیقت تبدیل کرد. البته این گروه در این پروژه نانوذرات الماس تولید کردند که نمی‌تواند کسی را به اندازه خود الماس ثروتمند کند، اما از آن می‌توان برای تولید محصولات مختلف استفاده کرد.
این ذرات الماس در نتیجه اصطکاک بالستیک نانولوله‌ها در سرعت‌های مختلف است. نتایج نشان می‌دهد که برخوردهای با انرژی بالا می‌تواند روی پیوندهای شیمیایی در نانولوله اثرگذاشته، آن‌ها را بشکند و در نهایت با نوترکیبی، ساختاری جدید تولید شود.
این گروه تحقیقاتی به دنبال استفاده از نتایج این پروژه در طراحی مواد جدید برای استفاده در بخش هوافضا و ماهواره هستند تا در نهایت ماده‌ای مقاوم در برابر برخورد شهاب‌سنگ‌های ریز ارائه کنند.
این که پیوندهای نانولوله چگونه دچار نوترکیبی می‌شوند، سرنخ لازم برای توسعه مواد سبک‌تر را به محققان می‌دهد. ازدن می‌گوید: «ماهواره‌ها و شاتل‌های فضایی در خطر برخورد اجسام خارجی هستند. برای جلوگیری از آسیب‌دیدگی این ساختارها، باید مواد سبک و مقاوم تولید کرد که انعطاف‌پذیر نیز باشند. این پروژه می‌تواند مواد مورد نیاز محققان را در اختیار آن‌ها قرار دهد.»
محققان دسته‌ای از نانولوله‌های کربنی چنددیواره را یک جا کنار هم قرار داده و یک پلاکت کروی ایجاد کردند. سپس آن را روی تارگت آلومینیوم سوزاندند؛ این کار با دو روش مختلف انجام شد. سپس نتیجه به دست آمده را در سه سرعت مختلف مورد بررسی قرار دادند.
به گزارش ستاد توسعه فناوری نانو،نتایج نشان داد در سرعت 3.9 کیلومتر در ثانیه، بیشتر نانولوله‌ها دست نخورده باقی ماندند. در سرعت 5.3 کیلومتر در ثانیه نیز بیشترآن‌ها دست نخورده بودند، اما سرعت 6.9 کیلومتر می‌تواند نانولوله‌ها را شکافته و به‌صورت نانوروبان در آورد. این گروه در میان محصولات، نانوذرات الماس را نیز شناسایی کردند.
