بررسی پوشش‌های کامپوزیتی پایه نیکل
محمدرضا افسوس دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی مواد دانشگاه صنعتی اصفهان در پایان‌نامه خود با عنوان "مشخصه یابی پوشش‌های کامپوزیتی NiCrBsi-Gr به روش HVOF و ارزیابی رفتارتریبولوژیکی" به بررسی پوشش‌های کامپوزیتی پایه نیکل NiCrBsi-Gr حاوی ذرات روانکار جامد گرافیت به روش HVOF بر زیر لایه فولاد زنگ نزن 420 پرداخت.
در این پژوهش، پودر گرافیت با درصدهای 10و 50 درصد وزنی به پودر NiCrBsi-Gr افزوده و به وسیله مخلوط‌کن به مدت یک ساعت مخلوط و سپس توسط فرآیند HVOF بر سطح زیرلایه ها اعمال شد. پژوهشگر جهت تعیین فازهای ایجادشده در اثر فرآیند پاشش از پراش پرتو ایکس (XRD) استفاده کرد. همچنین برای بررسی زیر ساختارها از متالوگرافی و میکروسکوپ الکترونی روبسی (SEM) بهره گرفت.
بر اساس الگوی پراش پرتو ایکس نمونه‌های پوشش داده شده، نیکل به عنوان فاز اصلی در تمام پوشش‌ها شناخته و فازهای کاربیدی Cr23C2وCr7C3 و بورایدی CrB و Ni3B نیز شناسایی شدند. در این تحقیق با استفاده از آزمون ریز سختی سنجی، پروفیل سختی نمونه‌ها به دست آمد، همچنین آزمون سایش گلوله بر روی دیسک نیز جهت بررسی رفتار سایشی پوشش‌ها در دمای محیط و دمای بالا استفاده شد.
در آزمون سایش دمای محیط با افزایش درصد گرافیت مقدار مقاومت سایشی و سختی پوشش پایه نیکل افت پیدا کرد، اما ضریب اصطکاک کاهش یافت، در آزمون سایش دمای بالا، پوشش حاوی 10 درصد وزنی روانکار گرافیت، مقاومت سایشی بالاتر نسبت به دیگر پوشش‌ها از خود نشان داد.
در این تحقیق ضریب اصطکاک پوشش‌های کامپوزیتی حاوی روانکار کمتر از ضریب اصطکاک پوشش‌های خالص NiCrBsi-Gr بود و پوشش‌های خالص دارای میزان کمتر جدایی اجزا از یکدیگر بودند.
جهت بررسی رفتار اکسیداسیون دمای بالا پوشش‌ها، فرآیند اکسیداسیونی سیکلی در دمای 800 درجه سانتی گراد انجام و سپس از XRD و EDS به منظور شناسایی فازها استفاده شد.
نتایج این پژوهش نشان‌دهنده این بود که پوشش خالص NiCrBsi-Gr دارای کمترین میزان افزایش وزن بر واحد سطح نسبت به زمان و میزان افزایش وزن نمونه‌ها در ابتدا زیاد بود. با گذشت زمان و تشکیل اکسید و اسپینل‌های مختلف مانند NiCr4، Fe2O3 و… و مسدود شدن مسیرها نفوذ اکسیژن کاهش تدریجی از خود نشان داد.
به گزارش ایسنا؛ این پایان‌نامه به راهنمایی دکتر علی شفیعی در دانشگاه صنعتی اصفهان دفاع شد.
No tags for this post.
