رئیس باشگاه گردشگری فرهنگی پایدار یونسکو-ایران، دیپلماسی گردشگری را دیپلماسی مکمل دانست و گفت: با در نظر گرفتن وجه مردم‌پایگی صنعت گردشگری و محوریت بخش خصوصی و تعاونی‌ها در این حوزه، دیپلماسی گردشگری به عنوان دیپلماسی عمومی و مکمل، به خوبی عمل می کند و بار بر زمین مانده حوزه دیپلماسی را به دوش می‌گیرد.
محمدرضا مجیدی در گفت‌وگو با ایرنا درباره ابعاد گوناگون دیپلماسی گردشگری به عنوان دیپلماسی مکمل اظهار داشت: دیپلماسی مکمل بار بر زمین مانده حوزه دیپلماسی را به دوش می‌گیرد. یاریگر است نه مزاحم، دستگیر است نه مچ‌گیر، با پرهیز از نظام‌های پیچیده و دست‌وپاگیر دیوان‌سالاری، با چابکی و چالاکی و بهره‌گیری از روش‌های نوین علمی و با هزینه‌های بسیار کمتر مادی، معنوی و صرف زمان کمتر، به تحقق اهداف و تامین منافع ملی در حوزه اقتصاد و تجارت یاری می‌رساند، این روایت دیگری از اقتصاد مردم‌پایه و دانش‌بنیان است که گردشگری همه مختصات و مشخصات آن درون خود دارد.
ایران پرچمدار گردشگری پایدار میراث‌پایه
مجیدی گفت: دولت‌ها سهم بالایی را به صنعت گردشگری در اقتصاد ملی خود اختصاص می‌دهند، البته شیوع همه‌گیری کرونا باعث رکود در اقتصاد گردشگری جهان شد، اما با عبور از بحران این بیماری، اکنون شاهد رونق مجدد و صحنه‌گردانی صنعت گردشگری در اقتصاد جهانی و تلاش برای کسب مقام نخست در گردش مالی در دنیا هستیم.
گردشگری از یک سو مانند بسیاری از پدیده‌های اجتماعی پای خود را از مرزهای ملی فراتر می‌گذارد، زیرا جنس و ساختاری بین‌المللی دارد، لذا با دیپلماسی گره خورده است
رئیس باشگاه گردشگری فرهنگی پایدار یونسکو-ایران به موقعیت ویژه سرزمینی، تاریخی، فرهنگی و تمدنی ایران در بستر گسترده ایران فرهنگی اشاره کرد و گفت: با ظرفیت بالای زبان و ادبیات فارسی و با داشتن هزاران اثر و میراث فرهنگی مادی و معنوی و جاذبه‌های طبیعی، می‌توانیم پرچمدار گردشگری پایدار میراث‌پایه به عنوان الگوی خاص گردشگری بر پایه ارزش‌های دینی و ملی باشیم.
سفیر و نماینده اسبق جمهوری اسلامی ایران در یونسکو (۱۳۹۳-۱۳۸۶) دیپلماسی گردشگری را دیپلماسی مکمل در مسیر تحقق سیاست آسیایی و همسایگی جمهوری اسلامی ایران دانست گفت: دیپلماسی گردشگری چندزیست است، از یک سو قطعا در حوزه دیپلماسی دولت‌پایه و قوه مجریه محور است و تکلیف حاکمیتی دارد و از سوی دیگر از زیست مردم‌پایه، غیردولتی و غیرحاکمیتی البته با پایش، نظارت، هدایت و حمایت حاکمیت برخودار است، یعنی ترکیبی دو زیستی حاکمیتی و مردمی.
عضو هیات علمی دانشگاه تهران با اشاره به نسبت دیپلماسی و گردشگری گفت: گردشگری از یک سو مانند بسیاری از پدیده‌های اجتماعی پای خود را از مرزهای ملی فراتر می‌گذارد، زیرا جنس و ساختاری بین‌المللی دارد، لذا با دیپلماسی گره خورده است؛ از سوی دیگر، دیپلماسی نوین به این دلیل که می‌خواهد به تنوع‌سازی ابزارهای تحقق اهداف و تامین منافع ملی بپردازد به سراغ دانش، هنر و صنعت گردشگری می‌آید.
ایران جزو کشورهای پُر همسایه
مجیدی به پیشینه هنر و دانش دیپلماسی اشاره کرد و توضیح داد: دیپلماسی از گذشته‌های بسیار دور به ویژه از دوره شکل‌گیری نظم وستفالیایی(پیمان‌نامه صلح وستفالی ۱۶۴۸ میلادی) و شکل‌گیری دولت-ملت‌ها، حوزه انحصاری حاکمیت و دولت‌ها به مفهوم قوه مجریه بوده است، اما با متنوع شدن بازیگران روابط بین‌الملل از یک‌سو و متنوع شدن حوزه‌های عمل و اقدام بین‌المللی دولت‌ها از سوی دیگر، و همچنین علاقه پدیده‌های گوناگون اجتماعی در سطح ملی برای بین‌المللی شدن و پا گذاشتن به آن سوی مرزهای ملی، شاهد متنوع شدن حوزه دیپلماسی و تعدد عناوین هستیم، و از همان زمان در عرصه بین‌الملل شاهد شکل‌گیری دیپلماسی موازی به صورت عام و دیپلماسی مضاعف، در کنار مسیرهای دیپلماتیک تعریف شده به صورت خاص هستیم.
«دیپلماسی گردشگری» دیپلماسی مکمل است
عضو هیات علمی دانشگاه تهران دیپلماسی گردشگری را دیپلماسی مکمل دانست و تاکید کرد: اگر وجه مردم‌پایگی صنعت گردشگری را در نظر بگیریم و به محوریت بخش خصوصی و تعاونی‌ها در حوزه دیپلماسی گردشگری توجه کنیم، این بخش از دیپلماسی عمومی به مثابه دیپلماسی مکمل در حوزه گردشگری، فرهنگی و اقتصادی و تجاری کشور به خوبی عمل خواهد کرد.
رئیس باشگاه گردشگری فرهنگی پایدار یونسکو-ایران درباره ضرورت برگزاری همایش بین‌المللی سیاست آسیایی و همسایگی جمهوری اسلامی ایران گفت: ایران جزو کشورهای پر همسایه محسوب می‌شود، و به تبع آن در زمره کشورهای پر منطقه در پیرامون قرار دارد، سیاست روشن، دقیق و همه جانبه و جامع‌نگر را می‌طلبد؛ از سوی دیگر بیش از سه دهه است که می‌شنویم و می‌گوییم و تکرار می‌کنیم که «قرن ۲۱، قرن آسیا است»، لذا با این سوالات مواجهیم که ایران به عنوان یک کشور مهم و کلیدی در غرب آسیا، آیا سیاست‌های آسیایی دارد؟ اولویت‌ها کدام هستند؟
سیاست خارجی در خدمت رونق‌بخشی به صنعت گردشگری
مجیدی افزود: سیاست آسیایی و همسایگی نقش توازن‌بخشی در سیاست خارجی در روابط با همه مناطق و بخش‌های جهان دارد و بر توجه و تمرکز بیشتر به حوزه‌های مغفول تاکید می‌کند، به ویژه آنکه در دوران گذار، مناطق بین‌المللی اهمیت بیشتری پیدا کرده‌اند، بر همین اساس برگزاری همایش بین‌المللی سیاست آسیایی و همسایگی جمهوری اسلامی ایران توسط مطالعات منطقه‌ای دانشگاه تهران و پژوهشکده تحقیقات راهبردی مجمع تشخیص مصلحت نظام مورد توجه قرار گرفت.
استفاده از ظرفیت‌های کنوانسیون‌های بین‌المللی در زمینه گردشگری و میراث‌فرهنگی یکی از راهبردهای ارزشمند برای توسعه دیپلماسی گردشگری است
رئیس پژوهشکده تحقیقات راهبردی مجمع تشخیص مصلحت نظام تاکید کرد: اولویت ملی در دهه پیشرو اقتصاد است و سیاست خارجی در سطوح دو و چندجانبه، همسایگی، منطقه‌ای و قاره‌ای و بین‌المللی باید در خدمت اقتصاد ملی و رونق بخشی از جمله در حوزه صنعت گردشگری به عنوان صنعتی پیشران در اقتصاد ملی در کنار تعاملات فرهنگی بین‌المللی باشد. صنعت گردشگری هم می‌تواند با یک دیپلماسی پویا در خدمت برنامه‌های توسعه ملی و تحقق سیاست های همسایگی باشد
مجیدی بر اهمیت بررسی علمی و پژوهشی نقش گردشگری در تعاملات بین‌المللی منطقه تاکید کرد و گفت: توسعه گردشگری میراث‌پایه و استفاده از ظرفیت‌های کنوانسیون‌های بین المللی در زمینه گردشگری و میراث فرهنگی یکی از راهبردهای ارزشمند برای توسعه دیپلماسی گردشگری است.
رئیس باشگاه گردشگری فرهنگی پایدار یونسکو-ایران تصریح کرد: برای توسعه دیپلماسی گردشگری تورهای ترکیبی گردشکری با چند مقصد و چند کشور اجرا شود، اگر به توسعه پایدار گردشگری در چارچوب بهره‌مندی از میراث فرهنگی ملموس و ناملموس فکر می کنیم، باید مراکز مختلف منطقه‌ای یونسکو در ایران، ایجاد و فعال شوند؛ همچنین علاوه بر شبکه‌سازی صنایع‌دستی ملی باید شبکه‌سازی هنرهای سنتی و صنایع دستی در سطح بین‌المللی ایجاد شود.
No tags for this post.