به گزارش پایگاه اطلاع رسانی سلول های بنیادی، محققان استرالیایی در مطالعه جدید خود از یک دستگاه با دیواره چرخان متعلق به ناسا برای شبیه سازی حالت بی وزنی (جاذبه کم) برای آنالیز اثر جاذبه روی سلول های بنیادی جنینی استفاده کردند.
این دستگاه برای وفق دادن شرایط فضانوردان به حالت بی وزنی استفاده می شود.
پروفسور ارنست ولوتانگ در دانشگاه کوئیزلند در این خصوص اظهار داشت: سلول های بنیادی که در شرایط جاذبه کم رشد کرده اند در مقایسه با سلول های در شرایط طبیعی الگوی بیان پروتئینی متفاوتی دارند ولی با این حال قضاوت در مورد این تحقیق قبل از منتشر شدن اطلاعات مربوط به آن زود است.
وی افزود: یکی از ایرادات وارده بر این مطالعه این است که در سفرهای فضایی که بدن فرد حالت بی وزنی را تجربه می کند، سلول بنیادی جنینی در بدن فرد وجود ندارد و بنابراین باید اثر این شرایط را روی سلول های بنیادی بالغ نیز مورد بررسی قرار داد.
No tags for this post.