آن زمان حبیب‌الله ثابت پاسال، سرمایه‌دار بخش خصوصی راه‌اندازی این فرستنده تلویزیونی را به دولت وقت پیشنهاد کرده و دولت نیز پذیرفته بود. اندکی پیش‌تر از آن، مجلس شورای ملی در تیر 1337، ماده‌ای با چهار تبصره به تصویب رساند که به موجب آن، اجازه داده شد فرستنده تلویزیونی در تهران زیر پوشش وزارت پست و تلگراف و تلفن ایجاد شود.
فرستنده خصوصی ثابت پاسال تا پنج سال از پرداخت مالیات معاف بود وتمام برنامه‌های آن از مقررات اداره کل انتشارات پیروی می‌کرد. برنامه‌های تلویزیون در نخستین روزها از ساعت شش عصر شروع می‌شد و تا ده شب ادامه داشت و بیشتر شامل برنامه‌های سرگرم‌کننده بود. سپس یک گروه فرانسوی که از سوی سازمان برنامه و بودجه مأمور بررسی و طراحی یک مرکز تلویزیونی با امکاناتی ساده شده بود، پخش برنامه‌های آزمایشی را از چهارم آبان 1345 آغاز کرد و به این ترتیب سازمان رادیو و تلویزیون ملی ایران شکل گرفت و زمینه‌ساز شکل‌گیری مجموعه سازمان صداوسیما در دوران پس از انقلاب اسلامی شد.
این خلاصه‌ای از تاریخ شکل‌گیری تلویزیون در ایران است؛ جعبه جادویی که بیش از هر ابزار فناورانه دیگری در شکل‌گیری هویت ملی و فرهنگ امروز ما موثر بوده است. با نگاهی به تاریخ‌های ذکر شده در می‌یابید تا کمتر از یک ماه دیگر صداوسیما در ایران 50 ساله می‌شود. تاریخ رادیو و تلویزیون داستان‌های خواندنی و شنیدنی بسیار دارد؛ از روزهای پرهیجان راه‌اندازی ایستگاه‌های رادیو و تلویزیون در شهرهای مختلف و نوع مواجهه مردم با این دستگاه عجیب گرفته تا خاطرات کارکنان قدیمی سازمان در ایام انقلاب اسلامی و دفاع مقدس تا ابزارهای متنوعی که در بخش‌های فرستنده، اتاق فرمان، نودال، پخش و گیرنده‌های مختلف در نیم‌قرن اخیر مفهوم رادیو و تلویزیون را وارد خانه‌های ایرانیان کرده است؛ ابزارهایی که خیلی‌هایشان عمرشان به سر آمده و رفته‌اند و نسل جدید جایگزینشان شده است و وقت آن است که از انبارها خارج شده و در موزه نمایش داده شوند.
آنچه در گزارش اصلی امروز صفحه دانش می‌خوانید ناظر بر همین موضوع است. برای تنظیم این گزارش از همکاران در سازمان و بخش‌های مختلف پرسیدیم «موزه رادیو و تلویزیون کجاست؟» خیلی‌ها گفتند نمی‌دانیم، برخی گفتند چند بار پیشنهادش را داده‌ایم، ولی تا امروز به جایی نرسیده است. این نیازی است که به شدت حس می‌شود. موزه‌ای در سازمان صداوسیما که بتواند این تاریخ پرتلاطم و حکایت‌های جذاب و خواندنی‌اش را با تکنیک موزه برای مردم و بویژه دانش‌آموزان و نسل جوان روایت کند. آنهایی که ورود تلویزیون رنگی و بعدها آشنایی با فناوری تلویزیون‌های مجهز به کنترل از راه دور به خانه‌ها را ندیده‌اند و نمی‌دانند جعبه جادویی چطور به شکل امروزی خود رسیده است و فناوری چطور با گذر زمان متحول شده است. بازدید از چنین موزه‌ای علاوه بر زمینه‌سازی آشنایی مردم با این تاریخ پرافتخار، انگیزه بسیاری به دانش‌آموزان و جوانان مستعدی خواهد داد که شاید روزی خودشان بتوانند نقشی تعیین‌کننده در تحول رادیو و تلویزیون در ایران داشته باشند.
منبع:جام جم