فروش رسمی تصاویر دریافتی از ایستگاه بین المللی فضائی

در حاشیه کنفرانس بین المللی فضانوردان در مکزیک، ولادیمیر سولنتسف از مدیران ارشد سازمان فضائی روسیه اعلام کرد که شرکت انرجیا Energia که طراحی و ساخت بخش عمده ای از فضاپیماها و تجهیزات فضائی روسیه را بر عهده دارد، در نظر دارد مجموعه تصاویر دریافت شده از کره زمین از ایستگاه بین المللی فضائی و همچنین تصاویر مربوط به این مرکز را به طور رسمی به فروش برساند.

شرکت انرجیا Energia که طراحی و ساخت بخش عمده ای از فضاپیماها و تجهیزات فضائی روسیه را بر عهده دارد، در نظر دارد با همکاری سازمان فضائی کانادا، مجموعه تصاویر دریافت شده از کره زمین از ایستگاه بین المللی فضائی و همچنین تصاویر مربوط به این مرکز را به طور رسمی به فروش برساند.

وی در این رابطه گفت: طی سال های گذشته ، پروژه های متعددی در ایستگاه بین المللی فضائی انجام شده است که که در میان آن ها می توان به راه اندازی و استفاده از سیستم های تصویربرداری توسط تلسکوپ هایی با کیفیت متوسط و بسیار بالا اشاره کرد. این پروژه با همکاری روسیه و کانادا انجام شده و به ما امکان تصویر برداری دقیق از بخش های مختلف کره زمین با کیفیت بالا می دهد. در حال حاضر ما به همراه شریک کانادائی خود در حال بررسی چگونگی اقتصادی کردن این پروژه و فروش اطلاعات به دست آمده از آن در قالب تصاویری با کیفیت بالا هستیم.  این تصاویر همگی ماحصل فعالیت های ما در ایستگاه بین المللی فضائی است.

ایستگاه بین المللی فضائی به عنوان گرانقیمت ترین سازه ساخته شده توسط بشر در طول تاریخ شناخته شده و طی سال های گذشته صدها آزمایش علمی و پژوهشی توسط کشورهای مختلف در این محل انجام شده است.

هم اکنون نزدیک به دو دهه از حضور فضانوردان در ایستگاه بین المللی فضائی می گذرد. در حقیقت این ایستگاه فضائی که در ارتفاع 330 کیلومتری مدار زمین قرار دارد با مشارکت 15 کشور ساخته و در حال حاضر بهره برداری از ایستگاه بین المللی فضائی به صورت یک پروژه مشترک بین 5 سازمان فضائی است. این سازمان ها عبارتند از : سازمان فضائی ناسا از آمریکا ، سازمان فضائی روسیه ، سازمان فضائی ژاپن ، سازمان فضائی اتحادیه اروپا و سازمان فضائی کانادا. پروژه ساخت این ایستگاه در سال 1998 میلادی آغاز شد و نخستین فضانوردانی که به ماموریت در این ایستگاه اعزام شدند ، یک فضانورد آمریکائی به عنوان فرمانده تیم و دو فضانورد روس بودند . این ماموریت در زمستان سال 2000 میلادی آغاز شده و نخستین حضور انسان در ایستگاه بین المللی به شمار می رود .

تا کنون و طی پانزده سال گذشته بیش از 250 نفر در این ایستگاه اقامت کرده اند ، البته باید به این موضوع نیز اشاره کرد که حداکثر ظرفیت این ایستگاه شش نفر است.  ایستگاه بین المللی فضائی در مدار تحتانی زمین قرار داشته و در معمولا در محدوده فاصله 330 کیلومتری تا 435 کلیومتری از سطح زمین مستقر است. پروژه ایستگاه بین المللی فضائی امکانات لازم جهت انجام آزمایش های علمی در خارج از جو زمین ، عملیات مشاهده و بررسی و همچنین به عنوان یک ایستگاه میانی و رابط جهت سفر به ماه ، سایر سیارات منظومه شمسی و یا سایر سیارک ها کاربرد دارد.

ایستگاه بین المللی فضائی با سرعتی برابر با 27 هزار و 700 کیلومتر در ساعت در مدار زمین در حال حرکت بوده و روزانه 15 بار به دور زمین می چرخد. ایستگاه فضایی بین‌المللی در حقیقت ماحصل ترکیبی از چندین پروژه فضایی است که قبلاً توسط کشورهای مختلف برنامه‌ریزی شده بود. از جمله این برنامه ‌ها می‌توان به ایستگاه فضایی میر-۲ روسیه ، ایستگاه فضایی آزادی – آمریکا ، آزمایشگاه فضایی کلمبوس – اتحادیه اروپا) و آزمایشگاه فضایی کیبو (ژاپن  اشاره کرد.

ایستگاه فضایی بین‌المللی پس از ایستگاه‌های سالیوت ، آلماز و میر روسیه  و ایستگاه اسکای ‌لب آمریکا، نهمین ایستگاه فضایی سرنشین‌ دار در مدار زمین محسوب می شود.

طول ایستگاه بین المللی فضائی 109 متر است و بخش مرکزی آن 51 متر درازا دارد . وزن کلی این ایستگاه فضائی در حدود 420 تن بوده و داخل آن 14 بخش قابل سکونت تعبیه شده است . این بخش ها در مجموع دارای حجمی بالغ بر 935 متر مربع هستند . این میزان فضای قابل سکونت تقریبا در حد نیمی از ابعاد یک هواپیمای بوئینگ 747 محسوب می شود .

به دلیل موقعیت ویژه زندگی در بی وزنی و تاثیرات نامطلوب آن بر بدن انسان ، فضانوردان و دانشمندان ساکن در این ایستگاه تنها قادر به اجرای ماموریت در مدت زمانی کوتاه قادر به سکونت در این محل هستند .

منبع: tass

ترجمه: فاطمه کردی

No tags for this post.