به گزارش نیواطلس، در بیماران مبتلا به دیابت نوع یک سیستم ایمنی بدن به اشتباه به سلول‌های تولیدکننده انسولین در پانکراس حمله می‌کند و در نتیجه بدن نمی تواند سطح قند خون را تنظیم کند. در نتیجه مشکلاتی برای سلامت فرد به وجود می‌آید.
در همین راستا یک درمان نویدبخش شامل کشت سلول‌های پانکراسی از سلول‌های بنیادین و قراردادن آنها روی یک دستگاه و ایمپلنت در بدن انسان است. آزمایش‌ٰهای بالینی در این زمینه موفقیت‌آمیز بوده‌اند اما یک نکته مهم در این میان وجود دارد. سیستم ایمنی این دستگاه را یک شی خارجی شناسایی می‌کند و آن را پس می‌زند. داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی می‌توانند بعدا با این روند مقابله کنند اما بیمار در معرض عفونت‌ها و بیماری‌های دیگر نیز قرار می‌گیرد.
اکنون محققان انستیتو فناوری رویالKTH و انستیتو کارولینسکا روشی نوین برای جلوگیری از پس زدن ایمپلنت ابداع کرده اند. در تحقیقات پیشین، دستگاه زیر پوست نصب می‌شد اما در پژوهش جدید محققان آن را در چشم بیمار قرار دادند. هرچند مکان قرارگرفتن این دستگاه کمی آزاردهنده به نظر می‌رسد اما مزیت اصلی روش آن است که چشم انسان هیچ سلول ایمنی ندارد که نسبت به ایمپلنت واکنش بدی نشان دهد. علاوه بر آن، دستگاه نزدیک عروق خونی ریز قرار می‌گیرد و در نتیجه انسولین به سرعت وارد جریان خون می شود. محققان نیز می‌توانند با نگاه کردن به چشم فرد، عملکرد دستگاه را رصد کنند.
پژوهشگران طی تحقیقات خود یک دستگاه با طول ۲۴۰ میکرومتر ابداع و آن را در قسمت پیشین چشم موش‌ها ( فضای بین قرنیه و عنبیه) نصب کردند. این دستگاه حاوی اندام‌های کوچکی به شکل جزیره‌های پانکراسی است که انسولین تولید می‌کند.
یکی از مولفان پژوهش در این باره می‌گوید: ما یک دستگاه پزشکی طراحی کردیم که مینی ارگان‌های زنده را در قفس‌های میکرو نگه می‌دارد و از یک در که به خارج باز می‌شود استفاده می کند تا نیازی به اصلاحات دیگر نباشد.
محققان در آزمایش روی موش‌ها نشان دادند که دستگاه توانست به مدت چندماه در جای خود باقی بماند. سلول‌ها به سرعت در جریان خون چشم یکپارچه شدند و توانستند به طور نرمال فعالیت کنند.
این تحقیق نشان می‌دهد چشم انسان یک مکان ایده‌آل برای درمان‌های مبتنی بر سلول برای دیابت و بیماری‌های دیگر است.