همچنین پس از سپری کردن دوران بازسازی، به منظور معرفی اتفاقات رخ داده در کشورشان و عبرت آموزی از این رویدادها و ازطرفی تقویت موقعیت خود در سطح بین‌الملل و حتی بهره‌برداری‌های سیاسی، اقتصادی و فرهنگی، به گردشگری جنگ به عنوان مسیر مهمی درجهت رسیدن به اهداف خود پرداخته‌اند.
این نوع گردشگری در دهه‌های اخیر به‌ویژه پس از جنگ جهانی دوم موردتوجه قرار گرفته است .کشور ایران پس از هشت سال نبرد حق علیه باطل با رژیم بعثی عراق پتانسیل ویژه‌ای دراین زمینه داراست. بنابراین باغنیمت شمردن این پتانسیل عظیم اماپنهان باید فرهنگ، دلاوری ها، ایثارگری ها و رشادت های رزمندگان اسلام در این راستا نیازمند توجه بیشتر مسئولین امر وکلیه برنامه ریزان گردشگری،جهت غنای ادبی گردشگری جنگ،شفاف سازی اثرات فرهنگی گردشگری جنگ و همچنین سنجش تاثیرات این مهم در ابعاد مختلف است.
دراین راستاسپیده سمنانی دانشجوی کارشناسی ارشد در پایان نامه خود این نوع گردشگری را مورد بررسی قرارداده است. پژوهشی که با هدف سنجش میزان اثرات گردشگری جنگ بر گردشگران ورودی داخلی یادمان شلمچه در بُعد فرهنگی شکل گرفته تا باشناخت اثرات فرهنگی گردشگری جنگ برگردشگران ورودی موجبات تقویت آن فراهم شود و همچنین با ارائه پیشنهاد هایی در زمنیه تقویت اثرات مثبت فرهنگی گردشگری جنگ گام بردارد تا اندک تلاشی در زمینه غنای ادبی گردشگری جنگ و پر کردن شکاف موجود در ادبیات گردشگری جنگ داشته باشد.
این پژوهش گردشگری جنگ را نوعی گردشگری عامه پسند دانسته و نیز اختلاف نظر چندانی میان جامعه آماری در این پژوهش وجود نداشته، به طوری که اشتراک نظر در تاثیر پنج متغیر اثرات فرهنگی در تحقیق مورد نظر وجود دارد.
گفتنی است، گردشگری جنگ در کشور ایران میتواند بیش از پیش سازماندهی و سیستمی شود .به همین منظور لازم است الگوهای خدمات رسانی وارزشهای مکمل نظیر تقویت گردشگری تاریخی، فرهنگی،طبیعی ،شهری و.. به همراه مشاهده و مطالعه آثار مناطق جنگی برای گردشگران فراهم شود و ارکان آن بازنگری و تقویت گردد.
درنهایت می‌توان گفت؛ گردشگری جنگ گونه ای از انواع گردشگری است که به نوعی با گردشگری تاریخی،فرهنگی، قومیتی، طبیعی و ملی برخی کشورها در هم آمیخته و به نوعی نمایش دهنده ترکیبی از فرهنگ و تاریخ یک کشور را درگذشته است.در حال حاضر این نوع گردشگری یک گردشگری نوستالژیک است که قادر است تقویت بنیه های ملی یک کشور را از طریق بازسازی آن به ارمغان آورد.
در نتیجه این پژوهش نشان میدهد که گردشگری جنگ گونه ای از گردشگری است که مخاطبان آن شامل همه نوع اقشار اجتماعی از تحصیل کرده عالی یا تحصیل نکرده ،سطح اشتغال ،سطوح مختلف سنی و…می شود که یک نوع گردشکری عامه پسند محسوب شود .
همچنین مشخص شد که ضریب معنادار به دست آمده نشان میدهد که اختلاف نظر چندانی میان جامعه آماری وجود ندارد و به نوعی اشتراک نظر میان پاسخ گویان به رغم تنوع بالای اقشار جامعه گردشگر در مناطق جنگی وجود دارد.
درپایان نیز باید گفت گردشگری جنگ شاید برخلاف سایر گردشگری به دلیل اینکه تورهای گردشگری متنوعی از قبیل راهیان نور برای تحقق این نوع گردشگری را دارد ،نشان میدهد که بیشتر اقشار مردم با هرمیزان از سطح درآمدی قادرند به عنوان مناطق جنگی دراین سایت ها شرکت کنند.به همین دلیل دراین پژوهش پیشنهاد شده که تبلیغات جهانی گردشگری جنگ و تسهیلات آن را بیش از پیش مورد توجه قرار دهند.
این پژوهش با تلاش سپیده سمنانی جعفرآبادی(دانشجوی ارشد دانشگاه علم و فرهنگ) با راهنمایی دکتر منوچهر جهانیان(رئیس دانشکده گردشگری)به تحریر درآمده است و با داوری دکتر محمد حسین ایمانی خوشخو (رئیس دانشگاه علم و فرهنگ)به عنوان داور داخلی و دکتر ناصر رضایی به عنوان داور خارجی، روز دوشنبه 12مهر ماه95 با حضورسردار سرتیپ دکتر بهمن کارگر ،معاون ستاد کل نیروهای مسلح و رئیس بنیاد حفظ آثار و نشر ارزشهای دفاع مقدس دفاع می گردد.
همچنین گردشگری جنگ در کشور ایران میتواند بیش از پیش سازماندهی و سیستمی شود .به همین منظور لازم است الگوهای خدمات رسانی وارزشهای مکمل نظیر تقویت گردشگری تاریخی، فرهنگیريالطبیعی شهری و.. به همراه مشاهده و مطالعه آثار مناطق جنگی برای گردشگران فراهم شود و ارکان آن بازنگری و تقویت شود.
از سوی دیگر گردشگری جنگ در سطوح ملی میتواند موجبات تقویت متغیرهای 5گانه را بیش از پیش فراهم کند و از سوی دیگر قادر است یک نوع گردشگری بین المللی نیز بازتعریف شود که خود بازگو کننده صلح جویی و فعلی و شناخت صلح طلبی آن کشور باشد.
گزارش: فرگل غفاری
No tags for this post.