این اطلاعات از ماموریت راکت DXL که در سال 2012 برای شناسایی عامل ایجاد کننده پرتوهای کم انرژی اشعه X به فضا پرتاب شد، به دست آمده است. این پرتوهای کم انرژی اولین بار در دهه 1960 میلادی شناسایی شدند. در آن هنگام دو نظریه مطرح شده بود که یکی منبع این پرتوها را توفان های خورشیدی می دانست و بر اساس دیگری، منبع این پرتوها نواحی پر از گازهای داغ موسوم به Local Hot Bubble هستند که در اطراف منظومه شمسی وجود دارند. چرا که با توجه به انرژی کم این پرتوها، اگر منبع آن ها خارج از منظومه شمسی بود، توسط گازهای موجود در منظومه به طور کامل جذب می شدند و امکان تشخیص آن ها وجود نداشت. به هر حال در این تحقیقات مشخص شد هردو منبع مذکور، عامل ایجاد پرتوهای کم انرژی اشعه X در منظومه شمسی هستند.
در ماموریت DXL تجهیزات ناسا تنها پنج دقیقه در بالای اتمسفر قرار گرفتند و سپس دوباره روی سطح زمین فرود آمدند؛ اما در این مدت کوتاه علاوه بر انجام موفق ماموریت خود در خصوص شناسایی منبع پرتوهای کم انرژی اشعه X نوعی پرتوهای پرانرژی اشعه X را شناسایی کردند که به گفته محققان ممکن نیست منبع آن ها بادهای خورشیدی یاLocal Hot Bubble باشد و منبع واقعی این تشعشعات همچنان مبهم باقی مانده است.
خوشبختانه سال گذشته ناسا ماموریت DXL-2 را با هدف یافتن پاسخ، آغاز کرده است و احتمالا با دریافت اطلاعات جدید از این ماموریت متخصصان ناسا می توانند منبع این پرتوها را نیز شناسایی کنند.
به گزارش ایرنا از ساینس، گزارش کامل این تحقیقات در نشریه The Astrophysical Journal منتشر شده است.
شناسایی پرتوهای پرانرژی با منبع نامعلوم در فضا
