به طور معمول اصطلاح 'هپاتیت ویروسی' به عفونت هایی گفته می شود که توسط حداقل چهار ویروس مختلف یعنی ویروس هپاتیت A (هپاتیت عفونی)، ویروس هپاتیت B (هپاتیت سرمی)، عامل دلتا یا ویروس های هپاتیت non-B و non-A ایجاد شده باشد. عارضه مهم هپاتیت حاد، پیشرفت به سمت بیماری مزمن کبدی است که به طور معکوس با سن ابتلا ارتباط دارد.
به نظر میرسد که 35 تا 70 درصد تمام موارد نارسائی کبدی ناشی از ویروس هپاتیت ب (HBV ) است و در صورت عدم فراهم بودن پیوند کبد، مرگ و میر آن حدود 80 درصد است. تظاهرات بالینی هپاتیت های ویروسی در انسان با یکدیگر مشابه است و تنها بر اساس آزمایش های ویرولوژیک و سرولوژیک تشخیص آنها از یکدیگر امکان پذیر است. البته درصورت تشخیص به موقع بیماری ویروسی هپاتیت می توان از پیشرفت بیماری پیشگیری کرد و از طرفی از انتقال بیماری به افراد سالم جامعه که ممکن است در اثر نا آگاهی صورت بگیرد، جلوگیری کرد.
پروژه محققان در دانشگاه تهران با اهدافی همچون برهمکنش قوی و تمایل بسیار بالای آنتیژن-آنتیبادی، استفاده از دو دسته آنتیبادی (شامل پلیکلونال و منوکلونال) جهت قدرت تشخیص انتخابی بسیار بالا، استفاده از سه روش قدرتمند (الکتروشیمی، شیمی لومینسانس و تغییر ظرفیت خازنی) جهت تولید سیگنال و مقایسه عملکرد آن ها و استفاده از نانوذرات طلا به عنوان نشانگر هایی که دارای خاصیت تولید سیگنال بالا است به انجام رسیده است.
هدایت اله قورچیان مجری این پروژه گفت: هپاتیت ب بیماری واگیر دار و ویروسی و از مشکلات کشور است که آشکارسازی و تشخیص به موقع آن جان تعداد زیادی را میتواند نجات دهد همچنین این امر به پیشگیری و درمان به موقع بیماری نیز کمک می کند.
عضو هیات علمی دانشگاه تهران افزود: در این راستا تحقیقات کاملی درباره این بیماری انجام شد و روش های متعددی برای تشخیص زود هنگام بیماری مورد بررسی قرار گرفت که در نهایت نمونه آزمایشگاهی ایمونوسنسور جهت تشخیص زود هنگام ویروس هپاتیت ب مبتنی بر نانوذرات اصلاح شده طراحی و ساخته شد.
وی نوآوری موجود در این طرح را علاوه بر وجود سنسور وجود فناوریهای روز دانست و تصریح کرد: ایمونوسنسور با استفاده از واکنش بین آنتی ژن و آنتی بادی ساخته شده که از فناوری نانو در این طراحی استفاده شده است همچنین آشکارسازی در این دستگاه به سه روش انجام می شود.