به گزارش سیناپرس همدان، در بزرگترین مطالعه ای که تا به امروز به بررسی رابطه بین پسوریازیس شدید و اختلال عملکرد عروق کرونر می‌پردازد، محققان شواهد بیشتری پیدا کرده‌اند که نشان می‌دهد بیماران مبتلا به پسوریازیس شدید در معرض خطر قلبی عروقی بالاتری هستند. نتایج در Journal of Investigative Dermatology منتشر شده است.
پسوریازیس یک بیماری التهابی مزمن سیستمیک با واسطه ایمنی است که 1 تا 3 درصد از جمعیت جهان را تحت تاثیر قرار می دهد. در این مطالعه، در مجموع 503 بیمار مبتلا به پسوریازیس و بدون بیماری قلبی عروقی بالینی، تحت اکوکاردیوگرافی داپلر ترانس توراسیک برای ارزیابی میکروسیرکولاسیون عروق کرونر قرار گرفتند. محققان شیوع بالای اختلال عملکرد عروق کرونر را در بیش از 30 درصد از بیماران بدون علامت در جمعیت مورد مطالعه کشف کردند.
محقق اصلی استفانو پیاسریکو، مستقر در بخش پوست، گروه پزشکی دانشگاه پادووا، توضیح داد: مطالعات قبلی نشان داده است که بیماران مبتلا به پسوریازیس شدید، عوارض قلبی عروقی و مرگ و میر بیشتری دارند. با این حال، تحقیقات محدودی در مورد مکانیسم‌های خاص زیربنای این افزایش خطر، به ویژه در مورد اختلال عملکرد عروق کرونر انجام شده است.
ما می‌خواستیم شیوع اختلال عملکرد میکروواسکولار کرونر را که توسط ذخیره جریان کرونر (CFR) ارزیابی می‌شود، در گروه بزرگی از بیماران مبتلا به پسوریازیس شدید و ارتباط آن با شدت و مدت پسوریازیس و همچنین سایر ویژگی‌های بیمار بررسی کنیم. بیماران مبتلا به CFR کاهش یافته تحت angio-CT قرار گرفتند تا تنگی عروق کرونر را حذف کنند و هیچ کدان از بیماران، بیماری عروق کرونر را نشان نداد. بنابراین، همه بیماران مبتلا به CFR کاهش یافته در گروه ما تحت تأثیر اختلال عملکرد عروق کرونر قرار گرفتند.
این مطالعه نشان داد که شدت پسوریازیس، که با امتیاز شاخص شدت ناحیه پسوریازیس (PASI) ارزیابی می‌شود، و طول مدت بیماری به طور مستقل با CFR پایین‌تر همراه با وجود آرتریت پسوریاتیک مرتبط است. علاوه بر این، نتایج این مطالعه نشان داد که عوامل خطر رایج قلبی عروقی، مانند مصرف دخانیات، چربی خون بالا و دیابت، به طور مستقل با کاهش CFR در بیماران مبتلا به پسوریازیس شدید مرتبط نیستند. این یافته ها بر اهمیت در نظر گرفتن التهاب و عوامل مرتبط با پسوریازیس در ارزیابی خطر قلبی عروقی در بیماران مبتلا به پسوریازیس شدید تاکید می کند.
این یافته‌ها مکانیسم بالقوه‌ای را که به وسیله آن پسوریازیس خطر عوارض قلبی عروقی را در افراد مبتلا افزایش می‌دهد، در توافق با مطالعات قبلی در مورد شرایط التهابی مزمن، مانند آرتریت روماتوئید، لوپوس اریتماتوی سیستمیک و اسکلروز سیستمیک روشن می‌کند. این مطالعه از نقش التهاب سیستمیک در ایجاد اختلال عملکرد عروق کرونر حمایت می کند.
دکتر پیاسریکو اظهار داشت: ما باید اختلال عملکرد میکروواسکولار را در بیماران مبتلا به پسوریازیس تشخیص داده و به طور فعال جستجو کنیم، زیرا این جمعیت ویژه، در معرض خطر بالایی هستند. ممکن است فرض کنیم که درمان زودهنگام و مؤثر پسوریازیس اختلال عملکرد را بازیابی می کند و در نهایت از خطر آتی انفارکتوس میوکارد و نارسایی قلبی مرتبط با آن جلوگیری می کند.
با توجه به این موضوع، برخی از مطالعات اولیه نشان داد که اختلال عملکرد عروق کرونر پس از درمان با داروهای بیولوژیک ترمیم می شود. با این وجود، مطالعات آینده‌نگر برای تأیید اینکه آیا این یافته‌ها منجر به کاهش حوادث قلبی عروقی می‌شوند مورد نیاز است.
منبع: Journal of Investigative Dermatology
مترجم: کیانوش کرمی