این انگل مورچه ها را به زامبی تبدیل می کند

برای اولین بار، دانشمندان کشف کرده‌ اند که چگونه یک کرم مسطح بیماری‌زا می‌ تواند حالت زامبی را در بدن قربانی روشن و خاموش کرده و در زمانی که مناسب‌تر است، درگیر یک تسخیر خصمانه متناوب شود.

به گزارش سیناپرس، محققان دانشگاه کپنهاگ یک روش کار بسیار پیچیده را در انگل لنست کبدی (Dicrocoelium dendriticum) کشف کرده ‌اند که از استراتژی‌های بقا که در سایر ارگانیسم‌هایی که میزبان‌های ناآگاه خود را به زامبی تبدیل می ‌کنند، پیشی می ‌گیرد.

این انگل که در داخل مورچه چوبی قرمز اروپایی خانه ای موقت پیدا می کند، در زمانی که درجه حرارت مناسب است، کنترل مغز حشره را به دست گرفته و قربانی را به سمت بالای علف می برد به این امید که بتواند از طریق سیستم گوارشی آن وارد بدن طعمه شود. میزبان قطعی، نشخوارکنندگان مانند گاو، آهو یا گوسفند هستند. سپس، مانند تغییر حالت دادن، انگل می‌ تواند رشته‌ های عصبی را رها کند و مورچه بیدار می ‌شود، مات و مبهوت شده و رها می ‌شود تا به کار خود ادامه دهد.

برایان لوند فردنسبورگ (Brian Lund Fredensborg) محقق این مطالعات و دانشیار دانشگاه کپنهاگ می‌ گوید: قرار دادن مورچه‌ها در بالای چمن‌ها برای زمانی که گاوها یا آهوها در ساعات خنک صبح و عصر چرا می‌ کنند، کاملاً هوشمندانه است. او می افزاید: کشف ما انگلی را نشان می دهد که پیچیده تر از آن چیزی است که ما در ابتدا تصور می کردیم.

دانشمندان با مطالعه صدها مورچه آلوده در جنگل‌های دانمارک، شناسایی دقیقی از بخش شکم حشرات انجام دادند تا رابطه میزبان و انگل را در یک دوره طولانی‌تر مطالعه کنند. چیزی که محققان دریافتند این بود که وقتی دما پایین بود، مورچه های آلوده به احتمال زیاد به بالای یک تیغه علف چسبیده بودند. وقتی دما بالا می ‌رفت، سوئیچ تکان می‌ خورد و مورچه‌ها به سطح زمین عقب‌ نشینی می ‌کردند.

فردنسبورگ می‌ گوید: ما رابطه واضحی بین دما و رفتار مورچه‌ها پیدا کردیم. جالب است که علیرغم هر عفونتی که منجر به حمله صدها انگل به بدن مورچه می شود، تنها یکی کنترل مغز آن را در دست می گیرد و بقیه در شکم مورچه پنهان می شوند و منتظر مقصد نهایی خود هستند. سپس، انگلی که وظیفه مهم‌ترین کار را بر عهده دارد، پس از تکمیل ماموریت می ‌میرد.

فردنسبورگ گفت: در اینجا، صدها انگل کبدی در انتظار مورچه هستند تا آنها را به میزبان بعدی خود برساند. آنها در یک کپسول پیچیده شده اند که از آنها در برابر اسید معده میزبان محافظت می کند، در حالی که فلوک کبدی که کنترل مورچه را به دست گرفته می میرد، خودش را فدای دیگران می کند.

به گزارش سیناپرس، فردنسبورگ در پایان می ‌گوید: علی‌رغم وجود منابع علمی که می ‌گویند انگل ها گسترده ‌ترین شکل حیات هستند، از لحاظ تاریخی، انگل‌ها هرگز مرکز مطالعات علمی نبوده ‌اند. این موضوع تا حدی به این دلیل است که مطالعه انگل‌ها بسیار دشوار است. با این وجود، دنیای پنهان انگل‌ها بخش قابل توجهی از تنوع زیستی را تشکیل داده و با تغییر رفتار میزبان، آنها می ‌توانند به تعیین اینکه چه کسی در طبیعت چه چیزی می‌ خورد کمک ‌کنند.

شرح کامل این مطالعه در مجله تخصصی Behavioral Ecology منتشر شده است.

مترجم: سامیه خسروی زاده

No tags for this post.