برای حدود ۸۰۰ میلیون نفر در سراسر جهان و ۴۵ میلیون نفر فقط در ایالات متحده که با آکنه مبارزه می کنند، یک روش درمانی جدید و به طور گسترده موفق تأثیر عمیقی بر کیفیت زندگی این افراد خواهد داشت.
به گزارش سیناپرس، پیشرفت‌های اخیر شامل ترکیب میکروسوزن ها و ماورای صوت برای از بین بردن باکتری های مولد آکنه است. اکنون دانشمندان دانشگاه استرالیای جنوبی با استفاده از فناوری نانو، عامل بیماری زای سرسخت پوست را از بین می برند.
محققان از نانوذرات نرمی ۵۰ هزار برابر کوچکتر از عرض یک موی انسان استفاده کرده اند تا ترکیب ضدباکتری که معمولاً به نام ناراسین شناخته می شود را به نقطه صفر آکنه، واحد پیلوسباسه، برسانند.
واحد پیلوسباسه یا فولیکول مو، ساقه و غده چربی، محل رشد باکتری Cutibacterium acnes است. درمان آن بسیار سخت است، زیرا داروهای خوراکی و موضعی فعلی نتایج متفاوتی را ارائه می دهند و استفاده طولانی مدت از داروها می تواند منجر به ایجاد مقاومت باکتریایی شود.
با رساندن یک آنتی بیوتیک جدید مستقیماً به هدف، درمان ۱۰۰ برابر بیشتر از روش‌های دیگر در رسیدن به مقصد مؤثرتر بود. فاطمه ابید (Fatima Abid) محقق این مطالعات گفت: اگرچه داروهای خوراکی زیادی برای آکنه تجویز می شوند، اما طیف وسیعی از عوارض جانبی مضر داشته و بسیاری از آنها در آب محلول نیستند، به همین دلیل است که اکثر بیماران و پزشکان درمان‌های موضعی را ترجیح می دهند.
ابید و تیم تحقیقاتی اش با استفاده از پوست گوش خوک به عنوان مدل، داروها را در مقیاس نانو با بسته‌های ناراسین، مسلح کردند. ناراسین یک آنتی بیوتیک پلی اتر بوده و برای طیف وسیعی از کاربردهای کشاورزی از جمله پیشگیری از بیماری کوکسیدیوز انگلی در جوجه های گوشتی شناخته شده است.
این ماده برای اولین بار در سال ۱۹۸۶ برای استفاده در جوجه ها تایید شد، قبلا نشان داده شده بود که دارای پتانسیل ضد تک یاخته ای، ضد قارچی و ضد ویروسی است. گفتنی است که این اولین بار است که ناراسین به عنوان درمانی برای آکنه مورد بررسی قرار می گیرد. این دارو، همراه با روش متمرکز تحویل، خطر ابتلا به C. acnes را کاهش می دهد و مقاومت دارویی ایجاد نمی کند.
به گزارش سیناپرس، سانجی گارگ (Sanjay Garg) دانشمند داروسازی و استاد دانشگاه استرالیای جنوبی، گفت: فرمولاسیون جدید در رساندن ناراسین به محل های هدف آکنه برخلاف محلول ترکیبی که در لایه های پوست نفوذ نمی کرد، بسیار مؤثر بود. این نتایج امیدوارکننده درهای جدیدی را برای برای توسعه این درمان برای مطالعات انسانی باز می کند.
شرح کامل این مطالعه در مجله تخصصی Nanoscale منتشر شده است.
مترجم: مهدی فلاحی پناه
No tags for this post.