سینا پرس: او سال۱۳۶۵ مدرک کارشناسی شیمی را از دانشگاه شیراز و پس ازگذشت یک سال ونیم مدرک کارشناسی ارشدش را از همان دانشگاه دریافت کرد. سپس در اولین دوره دکترای داخلی کشور شرکت و بار دیگر در دانشگاه شیراز قبول شد. این بار پس از گذشت ۳ سال موفق به دریافت مدرک دکترایش شد. در نهایت در سال ۱۳۷۰ پس از فارغ التحصیل شدن، وارد دانشگاه صنعتی اصفهان شد. ۴ سال در مقام استادیاری بود و پس از آن در کمترین زمان سمتش به دانشیاری ارتقا یافت. در نهایت پس از گذشت ۸ سال به درجه استاد تمامی نایل آمد.
هم اکنون او بیش از 300 مقاله به چاپ رسانده و جزء یکی از پر استناد ترین دانشمندان موسسات اطلاعاتی آی اس آی و کشورهای جهان اسلام است.
عنوان پژوهشگرنمونه و برگزیده هفدهمین جشنواره بین المللی خوارزمی سال 1383 در علوم پایه، برگزیده يكی از ده طرح برجسته تحقيقاتی دنيا در كشور امريكا در زمينه سنسورهای نوری در سال 1999 ، پژوهشگر نمونه اولین جشنواره منطقه ای شیخ بهایی در سال 1377 ، پژوهشگر نمونه دانشگاه صنعتی اصفهان در سال‌های 1374, 1377, 1381و 1384، 1387 و 1388 ، برترين پژوهشگر کشور در علوم پايه در سال 1390 توسط وزارت علوم، تحقيقات و فناوری و محقق برگزيده جشنواره رازی کشور در علوم پايه در سال 1390 از جمله جوایز ارزنده علمی است که در کارنامه او می‌درخشد.
ریاست شيمی تجزيه انجمن شيمی ايران ، عضو اصلی کميته شيمی تجزيه انجمن شيمی ايران، عضو افتخاری آكادمی علوم نيويورك، عضو انجمن شيمی امريكا،عضو انجمن بين المللی الکتروشيمی وعضو هيات تحريريه مجلات علمی پژوهشی از دیگر سوابق اجرایی او است.
تمام این موفقیت‌های علمی باعث شد تا گفت‌و‌گوی اختصاصی با او انجام دهیم.
رشته شیمی چه جذابیتی داشت که باعث شد شما علاقمند به این رشته شوید؟
من از همان ابتدا علاقه زیادی به رشته شیمی داشتم چون دریا و دنیایی از زیبایی است. این رشته آمیخته از علم و خداشناسی است. اتم‌ها و مولکول‌ها هم مانند انسان‌ها روح دارند و زنده‌اند؛ جالب اینجاست خداوند همان قواعد حاکم بر مولکول‌های انسان را در مواد شیمیایی هم در حد نانو و اتم قرار داده است. به عنوان مثال ضرب المثل کبوتر با کبوتر باز باز در مواد شیمیایی هم صادق است. بعضی مواد مانند یون کلسیم و سولفات هنگام قرار گرفتن در کنارهم به دلیل هم بار و سایز بودن چنان با یکدیگر متصل می‌شوند که هیچ چیزی نمی‌تواند بین آنها جدایی بیاندازد. روح و حیات این مواد به گونه ای است که دیگر نباید به آنها گفت جامد زیرا این مواد هم روح دارند و زوج خودشان را انتخاب می‌کنند و واکنش نشان می‌دهند. انسان با مطالعه این علم به پیچیدگی و روح طبیعتی که خداوند خلق کرده است ایمان می‌آورد و این مساله زیبایی علم شیمی را دوچندان می‌کند؛ مسلما هرچقدر فردی در این رشته فعالیت کند علاقه اش نسبت به گذشته بیشتر خواهد شد.
مشوق خاصی هم برای ورود به این رشته داشتید؟
نه مشوق خاصی نداشتم. سال 1358شرایط شرکت در کنکور سخت بود. محدودیت انتخاب رشته و گزینش دانشجو وجود داشت. آن زمان کلاس کنکور نبود و ما حتی در داشتن دبیر هم با محدودیت مواجه بودیم مثلا ما دبیر زبان نداشتیم و معلم هنر ما درس زبان آموزش می داد. من با این شرایط کنکور سراسری شرکت کردم. در حقیقت من اصلا با کلمه کنکور بیگانه بودم و نمی دانستم تست چیست. سرجلسه کنکور تازه فهمیدم چطور باید تست بزنم. در نهایت با این شرایط در رشته شیمی دانشگاه شیمی دانشگاه شیراز قبول شدم.
در حال حاضر کجای علم شیمی دنیا را گرفته ایم؟
ما هم اکنون رتبه 13علم شیمی جهان را به خود اختصاص داده‌ایم اما متاسفانه سرمایه گذاری خاصی برای این رشته در کشورمان انجام نشده است. علم شیمی ما اکنون از کشورهایی مانند دانمارک، هلند و… جلوتر است. منتها باید ما از طریق شرکت های دانش بنیان این علم را به تکنولوژی تبدیل کنیم. پیشرفت علم پتروشیمی کره جنوبی نسبت به ایران به دلیل نیاز کشور ما نسبت به این تکنولوژی است. متاسفانه ما در خواب غفلت بودم و پول نفت بلای جان علم کشور ما شد. تمام صنایع از پلاستیک گرفته تا فولاد پتروشیمی و نفت به نحوی وابسته به علم‌اند. ما اکنون توانایی این علم را در کشور داریم تا تمام صنایع‌مان به تولید داخلی برسند و تکنولوژی‌های جدیدی را رواج دهیم. منتها اکنون با مشکلات برنامه ریزی مدیریتی راه به جایی نبرده‌ایم. هرچند ما پس از انقلاب در بخش شیمی، صنایع پیشرفته، موفقیت‌های خوبی کسب کردیم اما انتظار ما از رتبه 13 دنیا بیش از این است. کشور همسایه مان ترکیه نه تنها نفت ندارد بلکه پول نفت هم می‌دهد اما ما در این علم نسبت به آنها پیشرفته تر است. ما هم اکنون نسبت به کشورهای پیشرو اروپایی و آمریکایی حداقل 50 درصد عقب‌تریم.
ما برای به خدمت گرفتن علم مان چه باید کنیم؟
ما باید برای رسیدن به جایگاه مطلوب مان تلاش زیادی کنیم. ما باید از تمام نخبه‌های کشور با هر دین و عقیده ای استفاده کنیم. واقعیت این است که هیچ کشور بیگانه ای هیچ وقت دلش برای ما نمی سوزد. کشور ما فقط به دست یک ایرانی ساخته خواهد شد. ما باید در کنار برنامه ریزی درست، بودجه‌های لازمی هم به این مساله اختصاص دهیم. اگر ما در بخش نفت‌مان سرمایه گذاری اولیه انبوهی می‌کردیم تا خام فروشی نکنیم، نفت 60-65 دلاری، دولت را دچار مشکل و معضل نمی‌کرد. دوم اینکه ما باید خودمان در تولید صنایع مان نقش داشته باشیم تا بی‌نیاز از تکنولوژی کشورهای خارجی در تولید صنایع پتروشیمی و پالایش باشیم؛ هم اکنون ما فارغ التحصیلان شیمی بسیار زیاد داریم. اگر دولت بتواند برنامه ریزی خوبی در این بخش داشته باشد، قطعا می‌توانیم در این بخش به خودکفایی برسیم. متاسفانه ما ایرانی ها سخت با هم کار می‌کنیم و اتحاد خوبی نداریم. ما اغلب نقاط ضعف یکدیگر را می‌بینیم؛ بی توجه به نقاط قوت همدیگر هستیم. ما بیش از مشکل مالی و کمبود بودجه مشکل فرهنگی و مدیریتی داریم. این نوع فرهنگ ما را به سمت تک رویی می کشاند. ما باید با 2 عنصر فرهنگ سازی و مدیریتی قوی این چالش ها را برطرف و نقاط ضعف مان را کمتر کنیم.
و اگر همچنان غفلت کنیم به کجا می‌رسیم؟
مسلما ما به سمت کشورهای شمالی که نفتی ندارند، پیش می رویم. اگر پول نفت نباشد، فقط گرسنگی خواهیم کشید. شاید اگر ما نفت نداشتیم و به شرکت‌های خصوصی‌مان بیش از اکنون اتکا می‌کردیم، وضع مان بهتر از الان بود.
با این اوصاف آینده این علم را در کشورمان چطور می بینید؟
آینده این علم به شرط مدیریت و برنامه ریزی مناسب روشن است. ما می توانیم با مدیریت خوب تا 5-6 سال آینده به سطح کشورهای پیشرفته آمریکایی و اروپایی برسیم.
توصیه تان به علاقمندان رشته شیمی چیست؟
در حال حاضر یکی از مشکل‌های کنکور و بچه های ما این است که رشته انتخابی شان را بدون در نظر گرفتن علاقه انتخاب می کنند. توصیه من به داوطلبان کنکور این است که قبل از تعیین رشته به علایق خود توجه داشته باشند. نمره کنکور تنها دردی از دردها را دوا نمی کند. کسی فکر نکند با انتخاب این رشته، پشت میز می نشیند. ما فارغ التحصیل خیلی زیادی برای پشت میز نشستن داریم. اگر کسی قصد دارد تولید محصول جدیدی دارد وارد این رشته شود وگرنه اصلا سراغ این رشته نیاید.
No tags for this post.