به گزارش سیناپرس همدان، محققانی که قبلاً اولین مدلهای کشت سلولی سه بعدی بیماری آلزایمر (AD) را توسعه دادهاند که دو نشانه اصلی این بیماری را نشان میدهد، تولید رسوبات بتا آمیلوئید و به دنبال آن درهم تنیدگی های تاو، اکنون از مدل خود برای بررسی اینکه آیا هورمون عضلانی ناشی از ورزش آیریزین بر آسیب شناسی بتا آمیلوئید تأثیر می گذارد استفاده کرده اند.
همانطور که در مجله Neuron گزارش شده است، تیم تحت رهبری بیمارستان عمومی ماساچوست (MGH) نتایج امیدوارکنندهای را کشف کرده است که نشان میدهد درمانهای مبتنی بر آیریزین ممکن است به مبارزه با AD کمک کنند.
نشان داده شده است که ورزش بدنی رسوبات بتا آمیلوئید را در مدلهای مختلف موش AD کاهش میدهد، اما مکانیسمهای درگیر همچنان یک راز باقی مانده است.
ورزش سطوح گردشی هورمون مشتق از ماهیچه ایریزین را افزایش می دهد که متابولیسم گلوکز و لیپید را در بافت چربی تنظیم می کند و با تسریع قهوه ای شدن بافت چربی سفید، مصرف انرژی را افزایش می دهد.
مطالعات نشان داده است که ایریزین در مغز انسان و موش وجود دارد و سطح آن در بیماران مبتلا به AD و در مدلهای موش این بیماری کاهش مییابد.
برای آزمایش اینکه آیا ایریزین نقشی سببی در ارتباط بین ورزش و کاهش بتا آمیلوئید ایفا می کند، سه هون چوی، و یون هی کیم، دکترای واحد تحقیقات ژنتیک و پیری در MGH، همراه با همکاران تحقیقاتی دیگر، این هورمون را در مدل کشت سلولی سه بعدی AD خود اعمال کردند.
چوی میگوید: اول، ما دریافتیم که درمان با ایریسین منجر به کاهش چشمگیر آسیبشناسی بتا آمیلوئید شد. ثانیاً، ما نشان دادیم که این اثر آیریزین به دلیل افزایش سطح نپریلیزین ترشح شده از سلولهای مغز به نام آستروسیت، به افزایش فعالیت نپریلیزین مربوط میشود.
نپریلیزین یک آنزیم تجزیه کننده بتا آمیلوئید است که در مغز موش های مبتلا به AD که در معرض ورزش یا سایر شرایطی که منجر به کاهش آمیلوئید بتا می شود، افزایش یافته است.
محققان جزئیات بیشتری را در مورد مکانیسمهای ارتباط ایریزین با کاهش سطح بتا آمیلوئید کشف کردند. برای مثال، آن ها اینتگرین αV/β5 را به عنوان گیرنده ای شناسایی کردند که ایریزین به آستروسیت ها متصل می شود تا سلول ها را برای افزایش سطح نپریلیزین تحریک کند.
علاوه بر این، آنها کشف کردند که اتصال ایریزین به این گیرنده باعث کاهش سیگنال دهی مسیرهای شامل دو پروتئین کلیدی می شود: کیناز تنظیم شده با سیگنال خارج سلولی (ERK) و فعال کننده سیگنال رونویسی 3 (STAT3). کاهش سیگنال دهی ERK-STAT3 برای افزایش نپریلیزین ناشی از ایریسین بسیار مهم بود.
مطالعات قبلی نشان دادهاند که در موشها، آیریزین تزریق شده به جریان خون میتواند راه خود را به مغز باز کند و به طور بالقوه به عنوان یک درمان مفید باشد.
دکتر رودلف تانزی، نویسنده ارشد این مطالعه و مدیر واحد تحقیقات ژنتیک و پیری، می گوید: یافتههای ما نشان میدهد که ایریزین واسطه اصلی افزایش ناشی از ورزش در سطوح نپریلیزین است که منجر به کاهش بار آمیلوئید بتا میشود و مسیر هدف جدیدی را برای درمانهایی با هدف پیشگیری و درمان بیماری آلزایمر پیشنهاد میکند.
ژورنال Neuron
مترجم: کیانوش کرمی