همانطور که هر کسی که با سندروم خستگی مزمن زندگی می کند می داند، این عارضه می تواند یک وضعیت آزاردهنده باشد که به دلیل عدم درک و عدم وجود گزینه های درمانی بدتر می شود.
به گزارش سیناپرس، اما ممکن است تلاش‌های محققانی مانند مورین هانسون (Maureen Hanson) زیست شناس مولکولی در دانشگاه کرنل که در مقاله ای جدید به ریشه‌های ویروسی سندرم خستگی مزمن می پردازد، مورد توجه قرار گیرد.
شواهد تاریخی نشان می دهد: تعداد زیادی از موارد ابتلا به سندروم خستگی مزمن که با عنوان آنسفالومیلیت میالژیک یا ME/CFS نیز شناخته می شود، احتمالاً توسط عفونت‌های ویروسی ایجاد شده اند. سوال این است که عامل احتمالی کدام ویروس است؟
سندرم خستگی مزمن یک اصطلاح کلی برای مجموعه ای از علائم ناتوان کننده است که شامل درد عضلانی و اثرات روی مغز، نخاع و التهاب است.
خستگی بی وقفه، خواب بی کیفیت و کسالت پس از تمرین که نشان دهنده وخیم تر شدن علائم پس از انجام فعالیت‌های ورزشی می شود، ابعاد دیگری از این سندروم است.
در حالی که ممکن است سندروم خستگی مزمن را به عنوان یک وضعیت بسیار منزوی در نظر بگیریم، عوارض آن گاهی اوقات با هم جمع می شوند. ده ها شیوع مستند بیماری سندرم خستگی مزمن در گذشته و از دهه ۱۹۳۰ آغاز شده است. علل این شیوع ناشناخته مانده، اگرچه برخی از آنها با عفونت های ویروسی همزمان بوده اند.
هانسون تخمین می زند: تا سال ۲۰۲۰، حدود ۶۷ میلیون نفر در سراسر جهان با سندرم خستگی مزمن زندگی می کنند. هانسون می گوید: قبل از ظهور ویروس کرونا، توانایی ویروس‌های آر ان ای برای ماندگاری طولانی در بافت‌ها تا حد زیادی نادیده گرفته می شد. به گزارش سیناپرس، اما اکنون، با شناخت روزافزون بیماری‌های پس از ویروس، محققان ارتباط بین عفونت‌های ویروسی و بیماری‌هایی مانند سندرم خستگی مزمن را دوباره بررسی کرده اند.
هانسون در آخرین مقاله خود توضیح می دهد: چرا یک گروه خاص از ویروس ها به نام انترو ویروس ممکن است محتمل ترین مقصرعامل سندرم خستگی مزمن باشد.
انتروویروس ها گروهی از ویروس های آر ان ای هستند که به دلیل ورود آنها به بدن برای ایجاد عفونت نام گذاری شده اند چراکه آنها از طریق روده منتقل می شوند. نقش آنها در ایجاد سندرم خستگی مزمن مدتها مورد بحث بوده، اما تا حد زیادی مورد مناقشه قرار گرفته است.
هانسون می گوید: نادیده گرفتن شواهد فراوان برای دخالت انتروویروس (EV) در سندرم خستگی مزمن، تحقیقات در مورد پیامدهای احتمالی وخیم اما پنهان عفونت های انترو ویروس، از جمله تداوم در مخازن ویروس را کند کرده است.
او می افزاید: بیش از نیمی از عفونت‌های انتروویروسی بدون علامت هستند و افراد مبتلا به انترو ویروس که در مطالعات تحقیقاتی شرکت می کنند احتمالاً برای سال‌ها ناخوش هستند. انتروویروس ها نیز بسیار شایع اند و اغلب باعث بیماری خفیف می شوند.
هانسون توضیح می دهد: تقریباً یک سوم بیماران نمی توانند شروع علائم خود را به یک بیماری شبیه آنفولانزا ردیابی کنند. اما احتمالاً آنها می توانستند یک مورد بدون علامت یا خفیف که مدت ها قبل از بروز شروع علائم مشخصه سندرم خستگی مزمن باشد، داشته باشند.
به گزارش سیناپرس، هانسون معتقد است که تکنیک‌های نمونه گیری ژنتیکی مدرن ممکن است بهتر بتوانند مقادیر کمی از ویروس باقی مانده را که در سلول‌ها و بافت‌ها پنهان شده اند، شناسایی کرده و به تشخیص اینکه کدام ویروس‌ها احتمالاً درگیر هستند، کمک کنند.
شرح کامل این مقاله در مجله PLOS Pathogens منتشر شده است.
مترجم: مهدی فلاحی پناه
No tags for this post.